„Ég var á leiðinni í eitthvert djöfulsins maraþonrifrildi“

Ásgeir Kolbeinsson.
Ásgeir Kolbeinsson. mbl.is/Friðrik Tryggvason

Ásgeir Kolbeinsson, fjölmiðla- og viðskiptamaður er nýjasti gesturinn í Podcasti Sölva Tryggvasonar. Ásgeir, sem var um árabil einn þekktasti útvarpsmaður Íslands, sneri sér síðar að viðskiptum og varð eigandi vinsælla veitinga- og skemmtistaða í miðbænum. Í þættinum fer hann meðal annars yfir árin í útvarpinu og hve ólíkur veruleiki útvarpsmanna var þegar hann var að stíga sín fyrstu skref:

„Björgvin Halldórsson var dagskrárstjóri og hann var grjótharður og gaf engan afslátt. Ég man að ég bað Bo einhvern tíma um frí af því að það var árshátíð og hann svaraði bara: 

„Frí? Þetta er ekki Kassagerðin kallinn minn.“ Það var meira mál að vera útvarpsmaður þarna, af því að maður þurfti að finna til geisladiska og plötur fyrir hvert einasta lag. Þannig að ef maður fékk í magann þurfti bara að setja átta mínútna lag á og vona að maður næði að klára klósettferðina. Þannig að ef maður heyrði einhver rosalega löng lög vissi maður að það væri eitthvert vesen í gangi!“

Ásgeir hefur oft lent á milli tannanna á fólki, stundum að ósekju. Með tímanum hefur hann lært að taka því af æðruleysi:

„Mér finnst auðvitað leiðinlegt þegar fólk misskilur hlutina eða heldur eitthvað slæmt um mig, en þú ert alltaf með einhvern einn fíl einhvers staðar. Ég er mjög gjarn á að reyna að laga hluti og hafa alla góða, en ég lærði það einhvern tíma að það er ekki hægt. Það eru kannski hundrað manns í veislu og 99 finnst þú frábær, en það er einn sem finnst þú alveg ömurlegur og það sem maður gerir er að vaða í þennan eina og reyna að laga hann. Svo áttar maður sig á því að það er hvorki eitthvað sem maður á að gera né eitthvað sem er hægt að breyta. En auðvitað þegar maður sér eitthvað skrifað eða sagt um sig sem er ekki rétt, þá fer réttlætiskenndin í gang. En maður lærir með aldrinum og tímanum og verður alltaf betri og betri í þessu.“

Eitt af stærstu verkefnum Ásgeirs á undanförnum árum var þegar eigendaskipti urðu á skemmtistaðnum Austur, sem enduðu í illu:

„Það er rosalegasta verkefni lífs míns. Ég vil ekki tala of mikið um þetta, en það er magnað hvað það er hægt að „manipulata“ íslenska ríkið, dómskerfið og hvað sem er, bara ef þú ert nógu mikill hryðjuverkamaður. Þeir aðilar sem ég var að berjast gegn þar náðu ótrúlegum árangri með klækjum og að fara á bak við kerfið. Og kerfið stóð bara ekki í fæturna þegar kom að því að leysa þetta mál. Hluti af þessu máli er enn í kerfinu og þetta mál allt saman var með hreinustu ólíkindum. Ég gleymi því aldrei þegar ég stóð á þriðju hæðinni á Austur og lögfræðingurinn minn var á leiðinni og deiluaðilinn var að koma og það var fram undan einhver viðbjóður í 2-3 klukkutíma. Þetta var föstudagur í júní og klukkan var um fimm og sól úti og ég horfði út um gluggann og sá þar mann á reiðhjóli leggja fyrir utan vínbúðina og fara inn og koma með vínflösku út. Ég man að ég hugsaði hvað þessi hefði það gott að vera að fara að eiga gott kvöld á meðan ég var á leiðinni í eitthvert djöfulsins maraþonrifrildi. Þetta var lýsandi fyrir þessi ár sem tóku við og þessa martröð alla.“

Ásgeir segist alltaf hafa verið hugmyndaríkur og því kannski ekki óvænt að hann hafi endað sem frumkvöðull:

„Ég hef stundum verið á undan minni samtíð með hugmyndir og alltaf verið ófeiminn við að gefa hugmyndir. Það er nóg fyrir alla. Ég man til dæmis þegar ég var barn í bílnum hjá mömmu og pabba og við komum að ljósum og ég sagði við þau: „Af hverju eru ekki myndavélar á umferðarljósunum, þannig að ef það er enginn að koma úr hinni áttinni, þá getum farið yfir ef það eru engir aðrir bílar.“ Það eru 35 ár síðan, en hreyfiskynjararnir á ljósin komu ekki fyrr en 15 árum seinna. Ég fór á sínum tíma í vatns-ævintýri og ætlaði að flytja út íslenskt vatn. Við stofnuðum fyrirtæki á Akureyri sem hét „Akva“ og það var meðal annars búið að ná samningum við bæði DSB-lestirnar í Danmörku og Nettóverslanirnar í sama landi. En þó að maður þurfi ekki nema brotabrot af sölu vatns í heiminum til að græða mikinn pening komst ég fljótt að því að þetta væri erfiður bisness. Við komumst að því að eina leiðin til að selja íslenskt vatn er að vera með það sem lúxusvöru. En þetta var frábær reynsla og maður lærði margt.“

Í þættinum ræða Ásgeir og Sölvi um feril Ásgeirs, fjölmiðla, viðskipti, ástríðu í lífinu og margt fleira.

Hægt er að hlusta á þáttinn á hlaðvarpsvef mbl.is og horfa á hann á YouTube:  



mbl.is
Fleira áhugavert
Fleira áhugavert

Spurt og svarað

húðlæknir á Húðlæknastöðinni svarar spurningum lesenda

sálfræðingur á Sálfræðistofunni Sálarlíf svarar spurningum lesenda

einstaklings- og fjölskylduráðgjafi svarar spurningum lesenda

Klínískur félagsráðgjafi hjá Lausninni

hjúkrunar- og kynfræðingur svarar spurningum lesenda

svarar spurningum um lögfræðileg mál