Kostirnir við gervigrasið eru augljósir

Brann Stadion, heimavöllur Brann í Bergen, er einn af sex grasvöllum sem eftir eru hjá liðum í norsku úrvalsdeildinni.

„Úrvalsdeildin hérna í Noregi gæti aldrei byrjað 10. mars ef ekki væru svona mörg lið komin með gervigras á sína keppnisvelli,“ segir Magni Fannberg, þróunarstjóri yngri leikmanna hjá norska knattspyrnuliðinu Brann frá Bergen, en það er eitt af sex „grasliðum“ sem eftir eru í norsku úrvalsdeildinni.

„Þó að Brann hafi tekið þá ákvörðun að vera áfram með gras á sínum velli næstu árin þá eru kostirnir við gervigrasið augljósir. Liðin geta æft og spilað á sínum leikvangi allt árið, eru alltaf á sama undirlagi, eru alltaf í sínum búningsklefum, og svo er þróunin á gervigrasinu þannig að vellirnir eru stöðugt að verða flottari og viðhaldið á þeim betra. Síðan má ekki gleyma því að hér í Noregi er að koma upp kynslóð sem hefur að mestu alist upp á gervigrasi og þekkir nánast ekki annað,“ sagði Magni þegar Morgunblaðið ræddi við hann um vallarmálin í Noregi.

Sjá umfjöllun í Morgunblaðinu í dag:

Nýtt met hjá Norðmönnum

„Undirbúningstímabilið er erfiðara hjá okkur í Brann af þessum sökum en hjá liðunum sem eru með gervigras. Við erum mikið í æfingaferðum erlendis og svo er æft í höllum hérna í Bergen sem eru í 20 mínútna akstursfjarlægð frá vellinum okkar. Þetta kostar því talsverða keyrslu á hverjum degi því leikmennirnir borða morgunmat og hádegismat á félagssvæðinu.

En það eru líka viðbrigði fyrir okkur þegar við komumst út úr höllunum og á gervigras utanhúss, því þar er eðlilegri raki í lofti og vellirnir betri af þeim sökum.“

Magni Fannberg, til hægri, er þróunarstjóri yngri leikmanna hjá Brann. Til vinstri er Hassan El Fakiri, einn af unglingaþjálfurum félagsins og fyrrverandi leikmaður Brann. Ljósmynd/brann.no

Magni þekkir einnig vel til í Svíþjóð eftir að hafa þjálfað í mörg ár hjá Brommapojkarna í Stokkhólmi.

„Þar sjáum við að stór félög eins og Djurgården og Hammarby eru komin á gervigrasleikvang sem rúmar 30 þúsund áhorfendur. Hammarby er að fara að setja gervigras á nánast allt sitt æfingasvæði. Þegar ég þjálfaði í Svíþjóð var það ákveðið vandamál að vera ýmist að spila á góðum gervigrasvöllum eða slæmum grasvöllum.“

„Þetta mun þróast svona áfram á næstu árum á öllum Norðurlöndunum, líka á Íslandi þó þar séu góðir grasvellir eins og Kópavogsvöllur og Laugardalsvöllur. Annars verða það bara stærstu félögin á Norðurlöndum sem munu halda í náttúrulega grasið því þau hafa efni á því. Þar sem hægt er að halda við flottum grasvöllum verður það eflaust gert áfram en ég sé ekki annað en að þeim muni halda áfram að fækka jafnt og þétt á næstu árum,“ sagði Magni Fannberg.