GR-ingurinn Ragnhildur Sigurðardóttir hefur um árabil verið áberandi í golfíþróttinni á Íslandi enda afar sigursæl.
Ragnhildi tókst að halda sér mjög lengi í fremstu röð en tveir áraugir liðu á milli fyrsta Íslandsmeistaratitilsins og þess fjórða. Fyrir kylfinga sem ætla sér stóra hluti er því fengur í því að heyra hvað Ragnhildur hefur að segja. Fyrstu kynni hennar af Golfklúbbi Reykjavíkur má rekja til bróður hennar.
„Sigurður bróðir minn fékk vinnu hjá Golfklúbbi Reykjavíkur í Grafarholti vorið 1982. Hann reyndi þá mikið að draga systur sína með sér á völlinn og tókst það árið eftir. Við áttum heima í Grafarholti við Vesturlandsveg (húsinu með trampólíninu á þakinu) og því stutt að fara. Ég fékk svo vinnu árið 1983 í golfbúðinni og við það að tína golfbolta á æfingasvæðinu. Í þá daga voru boltarnir tíndir með höndunum (hólkum) og hjólbörur notaðar til að keyra boltana á sinn stað í boltavélina. Það að vakna fyrir allar aldir á hverjum degi, stundum fyrir sólarupprás, og vera ein með mófuglunum kom mér í mjög nána snertingu við náttúruna og fegurðina sem golfvöllurinn í Grafarholti hefur upp á að bjóða. Lóurnar urðu persónulegir vinir mínir og svöruðu mér þegar ég flautaði til þeirra.
Eftir boltatínsluna spilaði ég oftast 18 holur með hinum og þessum og eignaðist vini til lífstíðar á morgunröltinu. Það varð ekki aftur snúið því golfið heltók mig. Eftir 18 holu leik tók við vaktin í búðinni og mjög oft voru teknar aðrar 18 holur þegar vaktinni lauk á kvöldin.“
Viðtalið við Ragnhildi í heild sinni er að finna í aukablaði um golf sem fylgir Morgunblaðinu í dag.