Fyrsti landsleikur Íslands í körfuknattleik var gegn Dönum í Kaupmannahöfn laugardaginn 16. maí árið 1959, tæpum tveimur árum áður en Körfuknattleikssamband Íslands var stofnað, í janúar 1961. Danir sigruðu í leiknum, 41:38, en þetta var 40. landsleikur þeirra.
Körfubolti hafði verið stundaður hérlendis í allnokkur ár og Íslandsmót farið fram árlega síðan 1952. Hugmynd um landsleik kviknaði hjá miklum áhugamönnum um íþróttina þarna um veturinn og úr varð að í apríl 1959 var skipuð sérstök framkvæmdanefnd vegna ferðarinnar, svo og landsliðsnefnd og ráðinn landsliðsþjálfari, Ágúst Guðmundsson, sem þá þjálfaði lið Ármanns. Æft var af kappi í mánuð áður en landsliðið hélt utan 14. maí.
Leikmannahópurinn var valinn 20. apríl og formlega staðið að málum því leikmönnum var tilkynnt valið bréflega. Allir fengu svohljóðandi bréf, dagsett í Reykjavík 20. apríl 1959:
Á fundi landsliðsnefndar 18/4 '59 hefur þú verið valinn í landslið Íslendinga í körfuknattleik, sem keppir við Dani 16. maí n.k.
Undir bréfið, sem vélritað var á bréfsefni Íþróttasambands Íslands, skrifaði, fyrir hönd landsliðsnefndar, Bogi Þorsteinsson, sem síðar varð fyrsti formaður KKÍ.
Þessi fyrsti landsleikur Íslands fór fram í Otto Mönsted-íþróttahöllinni í Kaupmannahöfn og byrjunarlið Íslands skipuðu Birgir Örn Birgis, Ingi Gunnarsson, Kristinn V. Jóhannsson, Þorsteinn Hallgrímsson og Lárus Lárusson.
Kristinn V. gerði 10 stig í leiknum, Þorsteinn 7, Ólafur Thorlacius 6, Ingi Þorsteinsson 4, Lárus, Þórir Arinbjarnarson og Ingi Gunnarsson 3 hver og Birgir Örn 2.
Greinina í heild sinni má finna í sérblaði sem fylgir Morgunblaðinu í dag um Evrópumótið í körfuknattleik sem hefst á morgun.