Fyrir helgi hélt Donald Trump, forseti Bandaríkjanna, til Davos en síðustu tvo áratugi hefur fundarhaldara ekki tekist að lokka forseta Bandaríkjanna á fundinn. Bill Clinton er síðasti forsetinn til að heimsækja Davos en það var árið 2000. Sumum íslenskum fjölmiðlum fannst það forvitnilegast að einhverjir púuðu á Trump en margir leggja á sig talsvert erfiði við að koma mótmælum sínum að þegar Trump er annars vegar. Það breytir því ekki að til Davos koma gjarnan margir af ríkustu mönnum heims og líklega er hægt að kalla samkomuna hátíð alþjóðavæðingarinnar. Trump hefur hins vegar ekki talað eins og mikill alþjóðavæðingarsinni. Hann segist kjósa hagsmuni Bandaríkjanna fyrst. Umdeilt vissulega en virðist þó hafa nokkur áhrif heima fyrir.
Sjálfsagt hefðu margir í Davos getað fagnað skattabreytingum Trumps en fremur lítið fer fyrir fréttum á Íslandi af áhrifum þeirra. Staðreyndin er hins vegar sú að það er uppgangur í Bandaríkjunum - eins og Trump sagði sigrihrósandi í Davos og það birtist með margvíslegum hætti. Fulltrúar Alþjóðagjaldeyrissjóðsins voru staddir í Davos og tóku undir að skattalækkanir í Bandaríkjunum myndu ekki aðeins styrkja stöðuna þar heldur einnig í Evrópu þótt það verði sannarlega ekki eins mikið.
Fyrirtæki í Bandaríkjunum hafa vegna skattalækkana Trump getað greitt starfsfólki sínu góða bónusa og hækkað laun - og snúið sér að því að flytja fjármagn inn í heimalandið, reisa nýjar verksmiðjur og ráða í ný störf. Verðmætasta fyrirtæki heims, Apple, hefur ákveðið að nýta sér skattahagræði og taka „heim” 250 milljarða Bandaríkjadala og greiða 38 milljarða dala í skatta af erlendum tekjum. Um leið hafa forráðamenn Apple tilkynnt að þeir hyggist byggja nýjar tæknistöðvar í Bandaríkjunum og ráða í 20 þúsund ný hátæknistörf auk margs annars. Fyrirtækið áætlar að áhrif nýrra umsvifa muni auka þjóðartekjur um 350 milljarða dollara á næstu 5 árum. Þá er vitnað í Apple eitt og sér. Skattabreytingarnar valda því síðan að fjármálafyrirtækin fá færri frádráttarliði og eru að skila lakari afkomu vegna þess. Afkoman á síðasta ársfjórðungi var þannig sú lakasta í langan tíma og Goldman Sachs bankinn sýndi rauðar tölur í fyrsta sinn síðan 2011. Sjálfsagt eru betri tímar framundan og Wall Street er ánægt með breytingarnar enda hlutabréfavísitalan nú í hæstu hæðum.
Samningamaðurinn
Margir segja að það sé erfitt að semja við Bandaríkjamann, hvort sem það er í stjórnmálum eða viðskiptum. Donald Trump hefur ekki sparað hrósið þegar hann talar um sjálfan sig sem samningamann. Og hann segist horfa fyrst og fremst til hagsmuna Bandaríkjanna. Hann hefur spilað út ýmsum spilum sem hafa truflað alþjóðasamfélagið. Á síðasta ári var Xi Jinping, forseti Kína, aðalmaðurinn í Davos þar sem hann talaði fyrir frjálsum viðskiptum. Var gerður góður rómur að máli hans og skipti engu þó hann tali í nafni Kommúnistaflokks Kína.
Hér fyrir stuttu var sagt frá för Macron Frakklandsforseta til Kína. Þar þótti Macron styrkja stöðu sína á alþjóðasviðinu en hann var þó fyrst og fremst að reyna að selja franskar vörur og gæta franskra hagsmuna. Trump tók margoft fram í kosningabaráttu sinni að hann ætlaði sér að vera óútreiknanlegur. Að hluta til var hann þar að árétta samningstækni sína, með því að vera óútreiknanlegur yrði hann erfiður samningamaður. Og með því að vera óútreiknalegur ætlaði hann sér ekki að gefa upp í öllum tilvikum hver yrðu viðbrögð Bandaríkjanna við tilteknum gjörðum annarra. Trump hefur alltaf litið á þetta augum viðskiptajöfursins, sem telur að keppinautunum sé ekki hollt að fá fyrir fram upplýsingar um allar hugmyndir „viðsemjandans“. Þetta á ekki alltaf rétt á sér. En mjög oft. Engin leið er að ráða í nákvæmlega hvernig Trump ætlar að stilla upp hlutunum og meira að segja Bretar - sem sögulega séð eru nánustu bandamenn Bandaríkjamanna - eru í óvissu um hvernig Trump mun taka þeim og umleitan þeirra um betri viðskiptakjör þegar Brexit er að verða að veruleika. Ólíkindatólið Trump er ábyggilega ein af ástæðum þess að Theresa May sefur ekki rótt þessa daganna.
Eru vinsældir Trumps að aukast?
Sagnfræðingurinn Niall Ferguson benti nýlega á að Trump vissi hvernig millistéttin hugsar. Hann sé með próf upp á það en prófskírteinið felst í fjölda kjörmanna í forsetakjöri í nóvember 2016. Ákveðin kaldhæðni hjá Ferguson en hann hefur lag á að sjá hlutina í öðru ljósi en margir aðrir fréttaskýrendur.
Sama á við um höfund Reykjavíkurbréfs Morgunblaðsins. Um helgina rifjaði hann upp breytta stöðu Trump í skoðanakönnunum. Það er alkunna að Trump hefur staðið mjög illa í skoðanakönnunum fyrsta árið. Miklu verr en flestir fyrirrennarar hans. Það gleymist reyndar oft í umræðunni að hinn eftirtektarverði Macron - sem margir telja að standi fyrir viðfelldnari pólitík en Trump - átti líka í miklum erfiðleikum. Báðir - Trump og Macron - hafa verið að ná vopnum sínum í könnunum undanfarið.
Í janúar hafa mælingarnar breyst töluvert, þótt óvarlegt sé að fullyrða að breytingin sé varanleg.
Höfundur Reykjavíkurbréfsins bendir á að síðustu kannanir sýna að ánægja Bandaríkjamanna með efnahagsstjórnunina hefur tekið stórt stökk í jákvæða átt. Miklu stærri hluti kjósenda telur sig nú hafa það betra en áður. Landsframleiðslan hefur aukist. Atvinnuleysið hefur hríðfallið, laun hinna lægst launuðu hafa hækkað. Millistéttin á von á verulegum ávinningi vegna skattabreytinga - já, sama millistétt sem margir fréttaskýrendur telja að sé nánast að hvarfa í Bandaríkjunum. Bandarísk fyrirtæki boða hvert af öðru aukna starfsemi heima fyrir og lofa starfsmannafjölgun og bónusum til almennra launamanna eins og rakið var hér áðan með Apple.
Í Reykjavíkurbréfinu er eftirfarandi rifjað upp: „Þegar Bandaríkjamenn voru spurðir um stöðu efnahagslífsins í síðasta mánuði Obama sögðu 33% hana góða en 65% slæma. Nú segja 49% hana góða en 49% slæma. Þegar spurt er hvort Trump hafi gert efnahagslífið betra segja 40% svo vera, en 22% segja hann hafa gert efnahagslífið verra og 34% segja hann hafa engu breytt um það.
Ánægjan með störf Trumps hefur lengst af á síðasta ári verið dapurleg, eða um eða undir 40% jákvæð en 57 prósent eða meira neikvæð. Nú hefur þetta breyst þannig að 45% segjast ánægð með störf forsetans en 53 % óánægð.”
Sigurför?
Þetta eru mikilsverðar breytingar þó fráleitt sé að segja að Trump sé beinlínis á sigurbraut. Og það pirrar hann án efa að þegar kjósendur eru spurðir hvort þeir myndu endurkjósa hann núna eða einhvern annan hefðu þeir tækifæri til, ekkert breyst. Aðeins 35% segjast mundu endurkjósa hann en 56% ekki mundu gera það. En þetta getur breyst.
Blaðið New York Post sagði för Trump til Davos hafa verið sigurför, einfaldlega vegna þess að menn deili ekki við árangur. Fréttamaður blaðsins á vettvangi sparaði ekki lofsyrðin. Sagði að Trump hefði komið vel fyrir og slegið vopnin úr höndum andstæðinga sinna. Setningar sem þessar hefðu komið mönnum í opna skjöldu: „Þó við setjum Bandaríkin í fyrsta sæti þá þýðir það ekki að við stöndum einir. Þegar Bandaríkjunum farnast vel þá farnast heiminum vel.” (e. „America first does not mean America alone. When the United States grows, so does the world.”)
Meira að segja Fareed Zakaria, blaðamaður hjá CNN og pistlaskrifari hjá Washington Post, fór lofsamlegum orðum um frammistöðu Trump í Davos. Sagði að hann hefði talað eins og forseta sæmdi þó hann segðist jafnframt gera ráð fyrir gamla Trump aftur eftir helgi.
Annars eru fréttaskýrendur sammála um að Trump hafi sýnt aukið sjálfstraust í kjölfar þess að hægt sé nú að sýna fram á árangur í efnahagsmálum. En sjálfsagt breytist þetta fljótt, næst þegar hann kemst í Tweetið!
Það skal tekið fram að þau viðhorf sem birtast í þessum pistli eru eingöngu höfundar og á hans ábyrgð.