Stundum fer ekki mikið fyrir fréttum sem skipta okkur miklu. Ein slík var í laugardagsblaði Morgunblaðsins. Þar var gerður stuttur samanburður milli landa á kostnaði við stofnun einkahlutafélaga. Þar kom í ljós að sá kostnaður er meira en tíu sinnum meiri á Íslandi en í Danmörku. Þetta eru í raun ótrúlegar tölur en við Íslendingar höfum löngum stært okkur af frumkvöðlaanda. Má hann sín einhvers ef stjórnvöld setja þunga krumlu sína ofan á stofnkostnað? Kemur þetta heim og saman? Og hafa stjórnvöld metið afleiðingar þessa? Ástæða er til að benda á nýlega skýrslu Viðskiptaráðs um nýsköpun hér á landi sem dregur upp heldur dökka mynd.
Í frétt Morgunblaðsins kemur fram að það kostar 670 danskar krónur að stofna Aktieselskaber, þ.e. einkahlutafélag, sem nemur tæplega 13 þúsund krónum á gengi gærdagsins. Á sama tíma er kostnaður við stofnun einkahlutafélags á Íslandi 131 þúsund krónur hjá ríkisskattstjóra. Stofnun einkahlutafélags í Noregi, þ.e. Aksjeselskap, með rafrænum hætti kostar 5.570 norskar krónur, eða 76.899 íslenskar krónur á gengi laugardagsins. Það eru rétt tæplega 59 prósent þess kostnaðar sem fellur til við stofnun einkahlutafélags hér á landi.
Frumkvöðlafélag fyrir krónu!
Þá upplýsir Morgunblaðið að danskir frumkvöðlar geti stofnað frumkvöðlafélag (itværksætterselskab) fyrir aðeins eina krónu danska! Það er þá bundið því skilyrði að fjórðungur hagnaðar sé lagður fyrir í varasjóð þar til varasjóðurinn nær 50 þúsund krónum dönskum. Það segir sig sjálft að þetta aðstoðar danska frumkvöðla verulega.
Þegar Morgunblaðið grennslaðist fyrir um skýringar á þessu fengust þau svör hjá ríkisskattstjóra að ákvæði um gjaldtökuna sé að finna í lögum um aukatekjur ríkissjóðs og því ákveðin af Alþingi. „Gjaldtakan er þannig eitt form skattheimtu og þannig óháð kostnaði við skráningu,“ segir í skriflegu svari starfsmanns ríkisskattstjóra við fyrirspurn Morgunblaðsins.
Kostnaður við stofnun hlutafélags í Danmörku og Noregi er sá sami og við stofnun einkahlutafélags, en hér á landi er kostnaðurinn 256.500 krónur að því er fram kemur á vef ríkisskattstjóra. Er gjaldið við stofnun hlutafélags þannig rúmlega tuttugufalt hærra á Íslandi en í Danmörku og rúmlega þrefalt hærra á Íslandi en í Noregi eins og rakið er í frétt Morgunblaðsins. Krafa er gerð um að hlutafé við stofnun einkahlutafélags í Danmörku sé 50 þúsund krónur danskar og 30 þúsund krónur norskar í Noregi. Við stofnun hlutafélaga í löndunum tveimur virðist hins vegar vera hærri krafa um stofnframlag en hlutafé skal nema 500 þúsund dönskum krónum í Danmörku eða 9 milljónum og einni milljón norskra við stofnun norskra hlutafélaga eða 13 milljónum íslenskra. Á Íslandi skal hlutafé nema 500 þúsund krónum hjá einkahlutafélögum og fjórum milljónum í hlutafélögum.
Ætti að taka mið af kostnaði
Það er því eðlilegt sem Ólafur Stephensen, framkvæmdastjóri Félags atvinnurekenda, bendir á í fréttinni að gjaldtaka ríkisins ætti að miðast við raunkostnað þannig að stofngjöld séu ekki form skattlagningar á fyrirtæki. Þetta er eitt dæmi þess að ríkisvaldið sést ekki fyrir í gjaldtöku sinni fyrir alls konar eftirlit, leyfi, vottorð og hvað annað sem þarf að greiða fyrir vegna atvinnustarfsemi.
Margir hafa brugðið á það ráð að stofna sameignarfélög til að lækka kostnað en það form getur illa hentað ef starfsemin sækir í sig veðrið. Sameignarfélög eru í grundvallaratriðum ólík hlutafélögum. Um er að ræða félagsform þar sem samstarfið byggist almennt á persónulegum forsendum og gjarnan nánu sambandi milli félagsmanna enda bera þeir almennt beina, ótakmarkaða og óskipta ábyrgð á öllum skuldbindingum félagsins.
Inni á vefnum island.is segir að það sé einfalt að stofna fyrirtæki hér á landi. Um það má deila en ljóst er að þarna er sett upp hindrun sem þarf að taka tillit til. Undanfarið hafa stjórnvöld verið að takmarka möguleika til stofnunar félaga undir þeim formerkjum að verið sé að koma í veg fyrir kennitöluflakk. Stundum geta góð fyrirheit haft þveröfug áhrif þegar stjórnvöld byrja að þrengja að og draga úr tækifærum einstaklinga. Það er varasöm þróun.