Fæða og það ferli sem tengist meltingu hennar krefst stórs hluta af daglegum orkuforða okkar. Melting, upptaka fæðunnar, flutningur á næringu í gegnum blóðið og upptaka hennar inn í frumurnar eru allt orkufrekir ferlar í líkamanum. Tölum nú ekki um það ferli sem felst í því að rækta, tína og undirbúa matinn - eða að vinna í starfi sem veitir tekjur til að kaupa hann. Staðreyndin er að það ferli líkamans sem felst í því að umbreyta fæðu í orku og byggingablokkir fyrir hann er eitt af því orkufrekasta sem hann gerir. Og fyrir kemur að við eyðum meiri orku í að melta fæðuna en við fáum úr henni.

Allt meltingarferlið, frá upphafi til enda, er eitt það orkufrekasta sem líkaminn tekst á við. Það krefst orku að framleiða munnvatn og mikil orka fer í það að framleiða ensím fyrir líkamann. Vöðvar þurfa orku til að dragast saman til að ýta fæðunni niður í maga, en hann þarf að gefa frá sér meltingarvökva og ýta síðan blöndunni niður í gegnum þarmana. Á svipuðum tíma þurfa bris og  gallblaðra að framleiða hvort sitt efnið - insúlín og glúkagon í fyrra tilvikinu og gall í hinu síðara.

Þegar fæðan hefur svo verið brotin niður í nógu smáar einingar, þarf upptaka mólekúlanna inn í blóðflæðið að eiga sér stað í gegnum þarmaveggina. Og svo hefst vinnan við að flytja þessar byggingablokkir til hinna ýmsu staða líkamans, þar sem þær geta sameinast frumunum sem síðan nota þær til endurnýjunar og viðhalds á því undraverki sem líkaminn er með því að koma af stað efnabreytingum og svo framvegis. Þetta skýrir hvers vegna bara það það eitt að borða krefst svo mikillar orku.

Í nútímasamfélagi er fólk orðið vant því að vera alltaf að borða allan daginn og því þarf líkaminn stöðugt að vera að eyða orku í þetta ferli. Því er oft ekki mikil orka eftir í nokkuð annað. Hugsið ykkur jólamáltíðirnar. Flestir fyllast syfju að þeim loknum og ef þeir ekki dotta eða leggja sig, reyna þeir að halda sér vakandi með kaffi. Ýmsar skýringar eru til á þessu mikla orkutapi - eins og að það verði vegna þess að blóðflæðið verður svo basískt vegna of mikillar framleiðslu á magasýrum - er staðreyndin sú að flestar stórátveislur leiða til syfju, vegna þess að melting fæðunnar krefst svo mikillar orku. Allar dýrategundir lenda í sömu reynslu. Ljón sofa til dæmis í nokkra daga eftir að hafa borðað stóra bráð.

Þýtt og örlítið endursagt úr bókinni CLEAN eftir úrúgvæska lækninn Alejandro Junger.