Gušrśn Bergmann - haus
13. janśar 2016

Nęršu markmišum žķnum?

Žetta er sį įrstķmi žar sem margir setja sér markmiš. Hjį sumum eru žau žaulhugsuš, skżr, tķmasett og raunhęf. Og žeir sömu setja žau strax ķ framkvęmd meš vikulegri framkvęmdaįętlun. Hjį öšrum eru žau óskżrari, įn tķmasetningar og lķklegt aš žau verši aldrei aš veruleika. Og svo eru aušvitaš sumir sem setja sér aldrei markmiš.

Leišin aš markmišunum er oft žyrnum strįš og margar hindranir ķ vegi. Ef žęr verša of margar vill fólk oft gefast upp. Žaš eru žvķ einungis žeir höršustu sem fylgja žeim alla leiš, einkum ef sś leiš er erfiš. En kannski liggur mesti žroskinn einmitt ķ gegnum erfišleikana – og žegar žeir hafa veriš yfirunnir, žį situr eftir góš saga. Saga sem getur veriš dęmi fyrir ašra til aš gefast ekki upp fyrr en markmišunum er nįš.

Hér eru nokkrar gullnar tilvitnanir og smį umfjöllun um gildi žeirra, sem kannski hvetja žig til aš fylgja žķnum markmišum betur eftir.

“Gleymdu fyrir mistökum. Gleymdu žvķ sem ekki gekk vel. Gleymdu öllu nema žvķ sem žś ętlar aš gera nśna og geršu žaš.” – William Durant
Žaš yrši erfitt fyrir žig aš finna einhvern sem nįš hefur miklum įrangri ķ lķfinu, og hvorki gert mistök né hrasaš nokkrum sinnum į leišinni. Ef viš sęttum okkur viš žann sannleika, hvers vegna erum viš žį aš velta okkur upp śr gömlum mistökum sem viš geršum einhvern tķmann fyrir langa löngu og lįta žį minningu hefta okkur ķ dag. Žetta snżst allt um žaš hvert žś setur fókusinn. Ef hann beinist ekki aš žeim markmišum sem žś vilt nį, eru allar lķkur į aš žś nįir žeim ekki.

“Įskoranir lķfsins eiga ekki aš lama žig; žęr eiga aš hjįlpa žér aš komast aš žvķ hver žś ert.” – Bernice Johnson Reagon

Hvaš myndi breytast ef žś litir į allar žęr hindranirnar og erfišleika sem žś hefur fariš ķ gegnum, sem hluta af žeirra sögu sem liggur aš velgengni žinni? Žeim mun meiri hindranir sem į vegi žķnum verša, žvķ merkilegri veršur sagan um įrangur žinn og žeim mun meiri įhrif mun hśn hafa į annaš fólk. Žaš er eiginlega skylda žķn aš leggja į žig allt sem žart til aš yfirvinna hindranirnar, svo žś getir veriš öšrum hvatning.

“Aš tuttugu įrum lišnum munu žeir hlutir sem žś ekki geršir, valda žér meiri vonbrigšum, en žeir sem žś geršir.” – Mark Twain

Žessi tilvitnun er oft notuš, en hśn tapar ekki gildi sķnu žrįtt fyrir žaš. Hafšu ķ huga aš hśn snżr ekki bara aš markmišum. Hverjum ķ lķfi žķnu žarftu aš fyrirgefa įšur en žeir hverfa śr lķfi žķnu? Hverjum žarftu aš segja aš žś elskir žį, mešan žś enn hefur tękifęri til?

Markmišin žurfa ekki alltaf aš vera nišurskrifuš. Žau geta oršiš aš einföldum lķfsreglum, eins og žeim aš fašma alltaf žį sem žér žykir vęnt um, aldrei aš skilja viš įstvini ķ reiši og muna aš segja alltaf öllum žeim sem žś elskar aftur og aftur, aš žś elskir žį, lķka žegar žś ert ekki ķ nįvist žeirra. Börn žurfa til dęmis oft aš heyra žaš.