Sigrún Óskarsdóttir

Ég var einungis nítján ára þegar við Ágúst byrjuðum saman og ég kynntist um leið tilvonandi tengdaforeldrum mínum, þeim Sigrúnu og Sigurði. Svo samrýnd voru þau að ég á erfitt með að skrifa um elskulega tengdamóður mína án þess að þau bæði komi upp í huga minn. Mér var strax vel tekið og var mikið brallað saman gegnum tíðina.

Minnisstæðar eru sumarbústaðaferðirnar, þegar farið var saman í Sunnuhvol, meðan gamli bústaðurinn var á staðnum. Öll sitjandi saman, úti á palli, við gamalt hringborð. Mikið af logandi kertum og tjaldað yfir með plastdúk, til að taka af mestu vætuna. Glatt á Hjalla, allir í góðum gír og á góðum aldri.

Sigrún var einungis rúmlega sextug þegar hún greindist með parkinsons-sjúkdóminn og tók það sinn toll af henni, sérstaklega seinni árin sem