Eftir tæplega tvö ár af takmörkunum og frelsisskerðingu eru margir farnir að sýna merki langþreytu. Fólk venst aðgerðunum og fær æ róttækari hugmyndir um hvernig megi hefta útbreiðslu veirunnar og draga úr álagi af heilbrigðiskerfinu, í von um að endurheimta eðlilegt líf – fyrir sig sjálft.
Nýlega hafa heyrst raddir um að hérlendis verði tekin upp mismununarstefna í formi svokallaðra bóluefnapassa. Bóluefnapassar afnema jafnréttisregluna, sem er ein undirstaða vestræns samfélags. Þeim er ætlað að kúga fólk til að þiggja lyf gegn eigin samvisku og grafa þannig undan frelsi fólks til að ráða yfir eigin líkama og heilsu. Þeir eru notaðir til að skerða rétt fólks til að afla sér menntunar og vinna fyrir fjölskyldu sinni. Allt þetta vegna veiru sem er nú með dánartíðni um eða undir 0,1%.
Talsmenn stefnunnar halda því fram að óbólusettir séu líklegri til að smitast, bera smit, leggjast inn á spítala og dvelji þar lengur að jafnaði. Þeir
...