Hætti lífi sínu til að koma í veg fyrir banaslys á Reykjanesbrautinni

„Þetta var eina áttin sem ég gat stefnt í án þess að lenda á öðrum bílum. Stórslys hefði verið óumflýjanlegt ef ég hefði ekki beygt frá,“ segir Ólafur Guðmundsson bílstjóri sandflutningabílsins sem steyptist fram af kanti á Reykjanesbrautinni á miðvikudag og lenti ofan í aðgönguleið undirganga við Reykjanesbraut. Ólafur var að aka norður eftir Reykjanesbrautinni þegar fólksbíll úr gagnstæðri átt beygði í veg fyrir hann. Sá Ólafur engan annan kost í stöðunni en að beygja ósjálfrátt frá, þótt hann vissi að það gæti hæglega kostað hann lífið. Á flutningabílnum var 40 tonna hlass og útilokað að stöðva svo þungan bíl fyrirvaralaust. Er Ólafur ekki í vafa um að margfalt banaslys hefði hlotist af ef hann hefði ekki beygt frá. Alls staðar voru bílar í kring og eina ráðið var að fara út af. Steyptist bíllinn niður af kantinum með þeim afleiðingum að stýrishúsið gekk saman og Ólafur grófst hálfur undir sandi sem rann inn í stýrishúsið. Atvikið varð á gatnamótum Reykjanesbrautar og Lækjargötu í Hafnarfirði. Hann segist hafa gert sér grein fyrir því að ákvörðun sín gæti orðið sér dýrkeypt, þar sem hann vissi hvað væri handan við kantinn. Sem betur fór rann hann í átt að farþegadyrunum þegar bíllinn lenti á nefinu og komst þannig hjá því að kremjast til bana við stýrið.

Held að allir hefðu gert það sama

"Ég held að allir hefðu gert það sama í mínum sporum, þetta er ákvörðun sem þarf að taka á sekúndubroti. Ef það er á einhvern hátt hægt að komast hjá því að keyra yfir fjórar manneskjur, þá held ég að flestir myndu gera það, þótt það sé áhættusamt fyrir viðkomandi," segir hann. "En það var ágætis tilfinning að átta sig á því að maður var lifandi," bætir hann við. "Ég sá símann minn ofan á sandhrúgunni og hringdi í vinnufélaga minn svo hann gæti látið viðskiptavininn, sem hafði pantað sandinn, vita að sandurinn myndi ekki skila sér." Þegar þetta óvenjulega símtal átti sér stað var Ólafur hins vegar ökklabrotinn, grafinn til hálfs í sandinum og klemmdur með brotinn fótinn milli ökumannssætisins og mælaborðsins. "Fljótlega kom ungur maður og byrjaði að moka sandinum frá mér af miklum krafti og björgunarlið kom rétt á eftir."

Hann segir röð tilviljana hafa ráðið því að ekki fór verr í þessu tilviki. Þannig hafi það verið einstakt lán að ekki var gangandi vegfarandi við undirgöngin þegar bíllinn lenti þar fyrirvaralaust. Tilviljun réð því líka að Ólafur var að aka með sandhlass í þetta skiptið en ekki svokallað bögglaberg, hnullunga, sem hefði valdið því að tengivagninn hefði rifnað frá bílnum og lent á honum með enn verri afleiðingum. "Þetta fór eins vel og hægt var, fyrst þetta þurfti á annað borð að gerast," segir hann.

Ólafur vildi koma á framfæri þökkum til starfsfólks Landspítalans fyrir frábæra umönnum svo og allra þeirra sem unnu að björgun hans á vettvangi.