Þórleif Sigurðardóttir, grafískur hönnuður og útstillingahönnuður hjá Lífi & list í Smáralind, er sannkallaður fagurkeri og hefur gaman af því að gera fínt í kringum sig. Þegar jólin ganga í garð fær allt fína stellið og fallega skrautið sem hún hefur safnað í gegnum árin að njóta sín í botn.
Eins og áður sagði náði Þóra í trjágrein í garðinum til að setja í stóra vasann frá Georg Jensen. „Mér finnst voðalega skemmtilegt, allavega síðustu ár, að nota greinar og mosa úr garðinum og önnur náttúruefni. Eftir að ég fékk þess köngla sem eru á borðunum þá hafa þeir leikið stórt hlutverk. Svo nota ég líka mikið kanilstangir og oft glimmer með. Ég vel bara hluti af handahófi til að skreyta með, eftir því hvernig stuði ég er í,“ segir Þóra.
En svo til móts við grófar trjágreinar og annað í þeim dúr er Þóra með gyllt og silfrað skraut víða heima hjá sér, t.d. hangandi á jólatrénu og á speglinum fyrir ofan borðstofuborðið. „Óróarnir á speglinum eru frá Georg Jensen. Ég hef verið að safna svona einum og einum, ef mér finnst þeir virkilega fallegir þá hef ég keypt. Ég fékk svo einhverja í arf frá ömmu og sumt í gjöf. Óróinn í ár er einstaklega fallegur þannig að hann er að sjálfsögðu kominn í hús,“ segir Þóra og hlær. Í ár ákvað hún að hafa rauða litinn gegnumgangandi heima hjá sér um jólin en í fyrra var það hvítt. „Stundum hef ég nefnilega skipt um borða á óróunum og í fyrra voru þeir hvítir. Svo er ég með skraut frá Rosendahl á trénu, þetta er hönnun eftir Karen Blixen. Eftir því sem börnin mín eru orðin eldri hafa þau hætt að setja sitt skraut á tréð og þá hef ég fjárfest í aðeins dýrara skrauti, eins og þessu frá Rosendahl. Þau er hægt að fá í gulli eða silfri og það fylgir borði með. Svo er ég alltaf með sömu seríuna á trénu og svo annað skraut. Ég hef stundum prjónað kúlur á tréð en núna er ég með litla glersnjóbolta,“ segir Þóra, sem hefur safnað ýmsum fallegum jólamunum í gegnum tíðina, sérstaklega síðan hún hóf störf hjá Lífi & list í Smáralind. „Það eru til svo margir fallegir hlutir hjá okkur.“
Spurð nánar út í jólamatinn segir Þóra forréttinn vera fasta hefð á sínu heimili en aðalrétturinn er ekki alltaf sá sami. „Uxahalasúpan er í forrétt, hún verður alltaf að vera. En aðalrétturinn er aldrei sá sami, í fyrra vorum við með hreindýr en stefnum á að hafa rjúpur í ár, sem maðurinn minn veiðir. Svo er það eftirrétturinn, ég er alveg hætt að leggja á borð fyrir eftirréttinn því það hefur enginn lyst á honum strax eftir að hafa gætt sér á öllum þessum kræsingum. Hann er yfirleitt borðaður seinna með pökkunum. Hingað til hef ég oftast verið með kirsuberja-soufflé.“
Uxahalasúpan er ómissandi hefð fyrir Þóru og fjölskyldu, en eru þau með einhverjar aðrar jólahefðir? „Já, eftir að jólasveinarnir hættu að koma til okkar dagana fyrir jól og gefa í skóinn þá hefur bara einn komið til okkar á Þorláksmessunótt. Þó að börnin mín séu rúmlega tvítug og eitt átján ára er þetta voða skemmtilegt. Að vísu flutti eitt að heiman í ár og ég á eftir að láta jólasveininn vita af því,“ segir Þóra og hlær. „Þá setja allir skóinn út í glugga og svo fáum við eitthvað fallegt í skóinn þessa einu nótt, þannig að við höldum aðeins í jólasveininn,“ segir hún að lokum.