Parmesanostur er mikið lostæti. Hvort sem er yfir ítalaska rétti, salat eða hreinlega einn og sér. Flestir kannast við leiðinlega harða endann sem verður eftir þegar búið er að skera mýkri hluta ostsins frá. Alger óþarfi er að henda endanum því hann er hinn besti bragðbætir í súpur og sósur. Ég set hann til dæmis gjarnan í ítalskar tómatpastasósur á seinni stigum eldamennskunar og leyfi endanum að malla með sósunni dágóða stund. Osturinn gefur gott bragð og er svo veiddur upp úr áður en sósan er borin fram.