Lífeyrissjóðirnir þurfa að auka vægi erlendra eigna og gera grein fyrir því hvernig þeir greina atkvæði á hluthafafundum hjá þeim félögum sem þeir fjárfesta í. Þetta er meðal þess sem kemur fram í skýrslu um umsvif lífeyrissjóða í íslensku efnahagslífi.
Forsætisráðherra skipaði starfshóp í sumar til að skoða hlutverk lífeyrissjóða í uppbyggingu atvinnulífs. Viðfangsefnið var hvaða efnahagslegu og samkeppnislegu hættur fælust í víðtæku eignarhaldi lífeyrissjóða í atvinnufyrirtækjum. Einnig hvort æskilegt væri að setja reglur eða gera lagabreytingar um eignarhald og aðkomu lífeyrissjóða að stjórnun atvinnufyrirtækja.
Þá skilaði Hagfræðistofnun greinargerð og Landslög álitsgerð um samkeppnisleg áhrif af víðtæku eignarhaldi lífeyrissjóða í atvinnulífinu.
Starfshópurinn leggur eftirfarandi til:
Þá er stjórnvöldum ráðlagt að skoða hvort breytingar á lögum þannig að einstaklingar fái auknar heimildir til að ráðstafa viðbótarlífeyrissparnaði til húsnæðissparnaðar og jafnframt að sjóðfélagar geti ráðstafað 3,5% af 15,5% lágmarksiðgjaldi í séreign eða til húsnæðissparnaðar að eigin vali.
Enn fremur sé mikilvægt að stuðla að samkeppni milli lífeyrissjóða þar sem það á við og lög um starfsemi þeirra þurfi að endurspegla breytingar er varða stjórnarhætti sem hafa orðið á lögum um fjármálafyrirtæki og lögum um vátryggingafélög.
Í starfshópnum sátu Gunnar Baldvinsson, formaður, framkvæmdastjóri Almenna lífeyrissjóðsins, Áslaug Árnadóttir, lögmaður og Eggert Benedikt Guðmundsson, verkfræðingur.