„Ég er að veiða í Fáskrúð í Dölum með vinum og konum,“ segir Kormákur þegar blaðamaður spyr hvar hann sé að veiða. „Ég er nú svo nýkominn og ekkert búið að bíta á agnið enn, en það eru einhverjir laxar hér í kring. Ég er nú meiri golfari en veiðimaður, þessi ferð er meiri „wine and dine“ en veiðiferð í sjálfu sér.“
„Það má segja að þetta sé í rauninni lengsta hobbí sem við höfum haft saman. Þetta hefur nú ekki gefið af sér mikið meira en föt og annað í þeim dúr. Við höfum verið að byggja þetta upp og stækkað verslunina í Kjörgarði nokkrum sinnum. Við höfum einnig ráðist í alls kyns framleiðslu, og gert það án þess að taka mikið af lánum. Við höfum leyft þessu að sigla svolítið án utanaðkomandi fjármögnunar.“
Það dró til tíðinda á síðasta ári þegar Herrafataverzlun Kormáks og Skjaldar færði út kvíarnar og opnaði verslun á Skólavörðustíg sem sérhæfði sig í kvenfatnaði.
Þegar það er borið undir hann hvernig reksturinn hefur gengið í þeim enda bæjarins segir Kormákur þetta svipað módel og þeir félagar hafi byrjað með í hinni versluninni í Kjörgarði.
„Þetta spyrst hægt og rólega út. Við erum ekkert stressaðir yfir þessu. Við eigum húsnæðið og erum því ekki með neinn leigusala á bakinu á okkur. Við höfum átt þetta húsnæði lengi og ákváðum að nota þetta undir búð, frekar en skrifstofu undir okkur. Upphaflega var ætlunin að hafa þetta búð undir bæði herra- og kvenfatnað. Síðan kom á daginn að það þarf að þjónusta stelpurnar aðeins betur. Þetta fór því alfarið út í það að vera fyrir konur.“
„Við lentum í kreppu meðan á breytingum stóð í Kjörgarði, sem tók eitt og hálft ár. Það var allt í rúst hér í kringum okkur á meðan framkvæmdir stóðu yfir. Aðgangur fyrir viðskiptavini okkar var fyrir neðan allar hellur. Gipsplötur og steinull á víð og dreif. Einnig var byrgt fyrir gluggann og við vorum því ekki með neina útsetningarglugga í marga mánuði, meðal annars yfir jólatímann. Það var illa staðið að mörgum hlutum meðan á þessum framkvæmdum stóð.“
Kormákur segir að þó svo að þetta hafi reynst erfiður tími fyrir rekstur verslunarinnar sé hægt að horfa á jákvæðu hliðina. „Ef maður tekur einhverja Pollýönnu á þetta, þá er það að við héldum sjó á meðan þetta tímabil gekk yfir. Það kom í ljós að við áttum dyggan stuðningshóp, sem var kærkomið. En það bættist ekkert við þennan hóp á þessu tímabili.“
Hann segir Herrafataverzlun Kormáks og Skjaldar eiga marga fastakúnna. „Menn vita að hverju þeir ganga. Við framleiðum fínar skyrtu- og jakkafatalínur sem endast og eru úr góðum efnum. Það skiptir ekki máli hvort þetta eru skyrtur fyrir skrifstofumann eða fyrir vinnumann í sveit. Gönguhópar hafa til dæmis komið og keypt skyrtur fyrir alls kyns útivist. Eftir að framkvæmdum lauk í Kjörgarði sjáum við mikinn mun á sölutölum.“
Þegar Kormákur var spurður út í það hvernig gengi að selja vörur til túrista svaraði hann því að þeir væru ekki hryggjastykkið í sölu verlunarinnar.
„Þeir detta inn reglulega, en þeir komu til dæmis ekki á meðan á framkvæmdum stóð. Sumir koma út af orðspori okkar, aðrir af því að hótelstarfsmenn mæla með okkur og svo eru sumir sem hafa gúgglað okkur.“
Kormákur segir að í nýrri verslun þeirra á Skólavörðustíg eigi ferðamenn til að ramba inn. „Þar detta oft inn einhverjar norskar hefðardömur,“ segir Kormákur og hlær.
Viðtalið í heild er að finna í Viðskiptamogganum sem kom út 2. ágúst.