17 er fyrir ömmu og afa

Númerið sem bræðurnir Arnór Þór og Aron Einar Gunnarssynir bera á bakinu með landsliðum Íslands í handbolta og fótbolta, 17, vísar í heimili ömmu þeirra og afa sálugu á Ísafirði en þau bjuggu í Fjarðarstræti 17. Móður bræðranna, Jónu Emilíu Arnórsdóttur, sem ólst upp í húsinu, þykir tilvísunin skemmtileg og er ákaflega stolt af sonum sínum, eins og gjörvöll þjóðin.

Við Fjarðarstræti á Ísafirði stendur reisulegt hús sem óvænt er komið með tilvísun í afreksíþróttir á heimsvísu enda hefur það óbeint tekið þátt í bæði Evrópu- og heimsmeistaramótum í bæði handbolta og fótbolta. Fyrir hönd Íslands. Þannig er nefnilega mál með vexti að númerið sem bræðurnir Arnór Þór og Aron Einar Gunnarssynir hafa borið á bakinu á þessum mótum vísar í þetta ágæta hús – 17.

Hvernig má það vera? spyrð þú líklega lesandi góður, enda eru bræðurnir fæddir og uppaldir á Akureyri og tengdir höfuðstað Norðurlands órofa böndum. Jú, móðuramma þeirra og afi, Arnór Sigurðsson og Hulda Jónsdóttir, bjuggu um langt árabil í húsinu og móðir þeirra, Jóna Emilía Arnórsdóttir, ólst að stórum hluta þar upp.

„Við vorum alltaf dugleg að heimsækja foreldra mína meðan þau voru á lífi og þegar strákarnir voru litlir bjuggum við einn vetur á Ísafirði, í sömu götu. Þeir tengja því báðir við húsið og það er ákaflega skemmtilegt að þeir hafi valið að vísa í það með þessum hætti. Arnór byrjaði á þessu, enda eldri, og Aron tók það síðan upp eftir honum. Þeim er greinilega annt um rætur sínar og við hugsum öll með hlýju til Ísafjarðar,“ segir Jóna Emilía en þrír bræður hennar eru búsettir vestra og einn þeirra á meira að segja Fjarðarstræti 17. Býr þar að vísu ekki sjálfur, heldur leigir húsið út.

Jóna Emilía og eiginmaður hennar, Gunnar Malmquist, eru nýkomin heim frá München, þar sem þau sáu þrjá fyrstu leiki Íslands á HM. „Það var rosalega gaman að vera úti og fylgjast með liðinu í þessum leikjum og maður er með fiðring í maganum að fara aftur og sjá leik eða leiki í milliriðlinum. Það er hins vegar ekki hlaupið að því; bæði er erfitt að fá miða og svo verður maður víst að vinna eitthvað líka,“ segir Jóna Emilía og skellir upp úr.

Hún er hæstánægð með frammistöðu sonar síns á mótinu en hann er markahæstur í íslenska liðinu og hefur verið valinn maður leiksins í tveimur síðustu leikjum, gegn Japan og Makedóníu. Ekki svo að skilja að það komi henni í opna skjöldu. „Hann hefur alltaf verið rosalega duglegur og það er mjög ánægjulegt að fylgjast með honum taka meiri og meiri ábyrgð. Lengi vel var hann í hlutverki varamanns með landsliðinu, meðan strákar eins og Þórir Ólafsson og Ásgeir Örn Hallgrímsson voru að spila og Arnór þurfti að vera þolinmóður. Núna er hann að uppskera og ég er rosalega stolt af honum. Hann hefur náð ótrúlega langt.“

Eins og bróðir hans var Arnór Þór bæði í handbolta og fótbolta sem strákur en valdi handboltann þegar að því kom að gera upp á milli. „Hann var í marki í fótbolta og þegar hann sá fram á að verða ekkert sérstaklega hár í loftinu var því líklega sjálfhætt. Við sjáum þetta vel meðan þjóðsöngurinn er leikinn, það kemur alltaf einn lítill gutti inn á milli stóru mannanna,“ segir móðir hans létt í bragði. „Annars hafði hann alltaf meiri áhuga á handboltanum og valdi alveg örugglega rétta grein.“

Gunnar þjálfaði syni sína báða í handbolta á sínum tíma og Jóna Emilía fylgdi þeim í ófáa leikina og mótin þegar þeir voru yngri. Og nú hefur hún séð þá báða spila á HM og EM. Hvorn í sínu sportinu. Spurð hvort hún hafi hugmynd um hversu marga kappleiki hún hafi séð um dagana hlær hún við: „Nei, ég hef ekki minnstu hugmynd um það. En þeir eru ófáir.“
Jóna Emilía ber lof á Þjóðverja fyrir glæsilega umgjörð á HM; rífandi stemmning sé á mótinu. „Það kemur svo sem ekki á óvart; við förum reglulega á leiki hjá Arnóri í Þýskalandi og það er alltaf full höll og rífandi stemmning. Þjóðverjar eru algjörir snillingar þegar kemur að handbolta og frábært fyrir Arnór að fá tækifæri til að spila í búndeslígunni,“ en hann leikur sem kunnugt er með Bergischer HC.

Eins og gengur var metingur milli bræðranna í æsku, svo sem Aron Einar lýsir skemmtilega í nýrri bók sinni, en í dag segir móðirin þá styðja hvor annan með ráðum og dáð. „Þeir peppa hvor annan upp og fylgjast náið hvor með öðrum. Þannig ætlar Aron að fljúga til Þýskalands á sunnudaginn með eldri son sinn og sjá leikinn gegn Frakklandi. Ég heyrði í honum í gær og hann er með mikinn fiðring út af HM.“

Hann er líklega ekki einn um það.