„Þegar ég var á fyrsta ári í framhaldsskóla fór ég á stefnumót með reglulega sætum strák, en við fórum í tennis. Þegar við vorum búin að spila fórum við heim til hans, þar sem mamma hans útbjó snarl fyrir okkur. Við skemmtum okkur konunglega, þegar ég fann skyndilega að nærfötin mín voru gegnsósa, og sófinn þeirra líka,“ segir hin fertuga Katy, þegar hún er beðin um að rifja upp vandræðalega sögu af blæðingum.
„Ég stóð vandræðalega upp og teygði mig svo ég gæti litið blettinn augum. Þá kom í ljós að ég hafði skilið eftir mig stærðarinnar flekk á blómamynstruðum sófanum. Síðan ákvað ég að sitja á hækjum mínum á gólfinu, og útskýrði það sem svo að ég væri gjörsamlega úrvinda og þyrfti að drífa mig heim... eins og skot. Ég var svo vandræðaleg að ég hætti að tala við strákinn eftir þetta. Enn þann dag í dag þegar ég rekst á móður hans horfi ég á augun í henni, og reyni að sjá hvort hún átti sig á því hversu mikið ég sóðaði sófann hennar út hér forðum daga.“