Innlent | mbl | 18.2.2011 | 18:03

Ákæra í níumenningamáli mistök

Oddvitar ríkisstjórnarinnar. mbl.is/Ernir

Bæði forsætisráðherra og fjármálaráðherra sögðu í dag að ákæran á hendur níumenningunum svonefndu fyrir að ráðast á Alþingi hefði verið mistök.

Í fréttum Útvarpsins sögðust bæði Jóhanna Sigurðardóttir og Steingrímur J. Sigfússon fagna niðurstöðu Héraðsdóms Reykjavíkur, sem sýknaði níumenningana af ákæru fyrir árás á Alþingi, fyrir húsbrot og fyrir að sammælast um brot gegn valdstjórninni. Fjórir úr hópnum voru hins vegar fundnir sekir um brot gegn valdstjórninni.

Jóhanna sagðist hafa verið ósátt við að ákært var á grundvelli 100. grein almenna hegnignarlaga. Steingrímur sagði einnig að það hefði verið mjög óheppilegt að 100. greininni var beitt.

Lára V. Júlíusdóttir, settur saksóknari í málinu, sagði við Morgunblaðið í gær að hún væri ekki búin að ákveða hvort málinu verði áfrýjað. „Maður deilir ekki við dómarann og þetta er niðurstaðan sem fékkst,“ sagði hún en bætti við að hún gæti þó sagt nú að hún væri ósátt við að ekki hefði verið sakfellt fyrir húsbrot. „Aðalatriðið er að það er komin niðurstaða í málið og ég get ekki séð annað en að þau sem sættu ákæru geti verið mjög sátt við þá niðurstöðu.“

Gagnrýnin á málsmeðferðina lýtur einkum að því að ákært var fyrir brot á 100. grein og það hafi verið sakborningum þungbært að eiga yfir höfði sér að lágmarki eins árs fangelsi.

Lára benti á að í málinu hefði verið ákært eftir brotalýsingunni sem kæmi fram í 100. grein. Í dómnum væri sýkna vegna þessa ákæruatriðis m.a. rökstudd með vísan til þess í hvaða kafla hegningarlaganna greinina væri að finna sem væri víðtækari túlkun á greininni en hún byggðist á. „Það er alveg rétt að greinin fjallar um alvarlegt brot en það er líka alvarlegt afbrot að ráðast inn í þingið. Og það er kannski ekki við ákæruvaldið að sakast að refsingin skuli vera svona þung. Ef brotalýsingin er lesin þá er mjög auðvelt að heimfæra það sem þarna gerðist undir þessa 100. grein.“

Umrædd lagagrein er í 11. kafla hegningarlaga sem fjallar um brot gegn stjórnskipan ríkisins og æðstu stjórnvöldum þess. Þar er m.a. fjallað um viðurlög við að gera uppreisn gegn stjórnskipan ríkisins og gera tilraun til að ráða forsetann af dögum.

ára sagði algjörlega fáránlegt að halda því fram að hún hefði verið beitt þrýstingi, s.s. af skrifstofustjóra Alþingis eða forseta Alþingis. „Það er ekkert til í því, ekkert,“ sagði hún. Lára kveðst aðspurð ekki líta svo á að skrifstofustjóri hafi kært níumenningana fyrir brot gegn 100. grein eða óskað eftir að kært yrði vegna hennar, í bréfi sínu til lögreglustjórans á höfuðborgarsvæðinu 19. desember 2008. Hann vísi þó til greinarinnar í lýsingu sinni á brotinu. „Það er síðan ákæruvaldsins að sækja málið í ljósi brotsins og rannsóknar málsins. Og það var það sem var gert. Það er alls ekki svo að dæmt sé fyrir öll þau brot sem ákært er fyrir. Það er dómstóla að dæma, ekki ákæruvaldsins. Það er eðlilegt að látið sé reyna á þau ákvæði sem eru í lögum,“ sagði hún. Það væri slæmt að opinber umræða um málið hefði verið persónugerð og umræðan hefði ekki verið málefnaleg.

Ákæran sem Lára gaf út 1. mars 2010 er, að sögn Láru, að mestu samhljóða ákærunni sem ríkissaksóknaraembættið hafði áður gefið út. Í báðum ákærum hafi verið ákært fyrir brot á 100. grein.