Brakandi edrú í fimm ár

Jói sagði skilið við Bakkus á frí­degi verka­lýðsins þann 1. maí 2011 og Guðbjörg fylgdi í kjöl­farið. Hætti al­veg þann 18 maí sama ár. 

„Nú ger­um við það sem okk­ur er sagt að gera. Tök­um leiðsögn í fyrsta sinn og herm­um eft­ir þeim sem eru bún­ir að vera edrú lengi. Við hell­um upp á kaffi, heils­um fólki, stól­um upp eft­ir 12 spora fundi og svona,“ seg­ir Guðbjörg sem fór ár­lega í áfeng­is­meðferðir frá ár­inu 2003 til 2011. „Ég hljóp bara alltaf út úr þess­um meðferðum,“ seg­ir hún.

Guðbjörg þakk­ar bæði sam­hjálp, 12 sporakerf­inu og SÁÁ fyr­ir bat­ann en hún byrjaði á Vogi og fór þaðan á Vík þar sem hún var í meðferð í mánuð og svo var hún á göngu­deild SÁÁ í heilt ár á eft­ir.

„Núna er ég alltaf í viku­legri eft­ir­fylgni hjá SÁÁ núna og við Jói erum með þrjá fasta tólf spora fundi sem við sækj­um í hverri viku. Á hverj­um morgni þegar ég vakna bið ég Guð að fá að vera edrú og legg allt mitt í hans hend­ur. Svo þakka ég fyr­ir mig á hverju ein­asta kvöldi,“ seg­ir Guðbjörg og bæt­ir við að jafn­framt séu þau mjög ötul að hjálpa öðrum að verða edrú. 

„Ég fer til dæm­is reglu­lega með 12 spora fundi á deild 33A og svo för­um við Jói sam­an reglu­lega með fundi á Hlaðgerðarkot. Ég segi aldrei nei þegar ég er beðin um hjálp og mér finnst mik­il­vægt að fólk átti sig á þessu. Það er nóg að gera eft­ir að maður verður edrú.“

HÉR er hægt að lesa viðtalið við Guðbjörgu í heild sinni. 

Jóhann Traustason og Guðbjörg Inga Guðjónsdóttir eru mjög ástfangin. mbl.is/Eggert Jóhannesson

• Blogga um frétt