Aron Andri Hall Arnarsson

Elsku besti Aron, stóri snillingurinn okkar!

Tóm, risastórt tóm myndaðist í hjörtum okkar þegar þú fórst skyndilega frá okkur í síðustu viku. Sorgin vegna þín er sár, sárari en allt. Það er erfitt að skilja lífið við svona aðstæður.

Þú varst svo yndislegur strákur, með svo góð gildi og þroskaða sál. Þú gafst endalaust af þér til okkar hinna í fjölskyldunni þinni, svo mikið. Við erum þér svo þakklát og við erum svo þakklát fyrir að hafa eignast þig, hafa fengið að lifa með þér þessi 12 ár og fengið að læra af þér og njóta nærveru þinnar.

Þú faðmaðir okkur mörgum sinnum á dag, faðmaðir okkur alltaf áður en þú fórst að sofa og passaðir upp á að eiga smá stund í faðmi okkar fyrir svefninn, lagðir höfuðið að bringu okkar og þér leið þá svo vel og brostir þínu fallega brosi til okkar, það var svo yndislegt og við búum við það það sem eftir er. Bros þitt var einstakt, enda kölluðum við þig oft "broskarlinn okkar". Þú fékkst okkur til að brosa bæði þegar við vorum eitthvað súr og líka utan þess og þá léstu okkur bara brosa, komst með fallega andlitið þitt fyrir framan andlitin á okkur og settir upp þitt einstaka bros og hættir ekki fyrr en við brostum á móti, þvílíkur eiginleiki!  Þú sagðir mörgum sinnum á dag mér þykir vænt um þig og mér þykir vænt um ykkur við okkur hin í fjölskyldunni, væntumþykja þín var og er ómetanleg og það er eitt af mörgu sem við viljum læra af þínu lífsskeiði hér á jörðinni. Þú kenndir okkur hvað ást er dýrmæt, hvað bros gerir mikla galdra og hvað einlægni og hreinskilni er mikilvæg. Við ætlum að taka þetta með okkur áfram lífsveginn og ég veit að þú fyrirgefur ef okkur tekst ekki nógu vel upp en við gerum okkar besta, þú hafðir mikil áhrif.
Námshæfileikar þínir voru einstakir, þú þurftir nánast ekkert að hafa fyrir náminu og baðst ekki um hjálp, ef það voru próf í skólanum þá fannst þér það bara tímasóun að undirbúa þig eitthvað fyrir þau, þú sagðist bara kunna hlutina og svo sóttir þú þínar níur og tíur. Og alveg eins og með Örnu Rós sem er líka einstakur námsmaður þá pössuðum við að þrýsta aldrei á þig og eins og með hana þá höfum við frekar þurft að sannfæra ykkur að ekki bara níur og tíur er líka frábær árangur, þið bæði hafið gert miklu meiri kröfur á ykkur sjálf en við höfum gert á ykkur. Þú fékkst líka verðskuldaða viðurkenningu fyrir námssnilld þína, listræna sköpunarhæfileika og persónueiginleika, það er minnisstætt hversu vel þú gladdist yfir því. Það er með ólíkindum hvað þú náðir miklum og góðum námsárangri þar sem við þurftum svo lítið að hjálpa þér með heimanám, þú gerðir þetta bara allt sjálfur! Þér leið kannski ekki alltaf vel í skólanum síðustu árin en það var svo gott að heyra þig tala í tilhlökkunartón til skólans núna rétt áður en þú kvaddir, nema þú sagðist ekki hlakka til að læra dönsku.
Og vá hvað þú varst klár, þú nýttir þér Lego til að hanna allt mögulegt og varst með svo margar hugmyndir og varst alltaf að búa til eitthvað nýtt. Ronni boy, þú mikli snillingur, hefðir þú lifað með okkur hér áfram á jörðinni þá vitum við að þú hefðir afrekað margt, þú hafðir svo margt til þess að bera.
Þrátt fyrir að undanfarin ár hafi stundum verið erfið hjá okkur í fjölskyldunni m.a. vegna áfalla sem áður hafa dunið á okkur þá varstu enn brosandi heima hjá þér í faðmi fjölskyldunnar þar sem þér leið best og gafst svo mikið af þér. Við fórum loks í fjölskylduferð til útlanda í fyrsta sinn í mörg ár í fyrra og það átti líka að vera alvöru ferð með það í huga að það gæfust kannski ekki mikið fleiri tækifæri að fara svona öll saman þ.s. aldursmunur ykkar systkina er mikill. Og það var mikið ævintýri. Við áttum frábært frí öll saman í Ameríku, að hluta með góðum vinum, Ómari, Ingu og  börnum og upplifðum flesta skemmtigarðana í Florida, áttum góðan tíma í Virginíu og Washington og keyrðum alla leið til Dísu frænku í sveitinni í New York og fórum svo og kíktum einn dag í New York á Manhattan. Þú naust þín vel með fjölskyldunni í skemmtigörðunum.  En veturinn á eftir var frekar erfiður hjá okkur í fjölskyldunni, það lá deyfð og depurð í okkur flestum á köflum en litla systir þín hún Amilía Salka er mikið og gott ljós sem kom til viðbótar í fjölskylduna fyrir 3 árum og hún fékk okkur hin til að brosa alveg eins og þú elsku Aron og þú og Arna Rós voruð og eruð líka alltaf mikið ljós í hjörtum okkar foreldranna og fyrir ykkur og okkur sjálf lifum við áfram. Þú áttir þínar dýfur síðasta vetur eins og við hin og við ákváðum því þvert á efnahag að skella í annað Ameríkuævintýri í sumar með það í huga og að þetta myndi bara reddast eins og alltaf áður enda skemmtum við okkur vel saman sem fjölskylda í fyrra og áttum góðan tíma. Við vorum núna í mánuð í Florida, keyptum ódýra flugmiða, deildum frábærum húsum með góðum vinum, Njalla, Ásdísi og börnum og áttum góða tíma saman. Síðasti mánuðurinn sem við áttum með þér var í Ameríku og við erum þakklát fyrir það því þar leið þér vel og fannst gaman. Þú varst líka ótrúlega óhræddur við að fara í öll svakalegustu tækin í skemmtigörðunum í báðum þessum Ameríkuferðum og það var frábært að fylgjast með þér njóta þín í Ameríku.
Elsku Aron, við enduðum samferðina hér á jörðinni saman í sumarfríi, öll fjölskyldan saman og sá tími eins og allur annar með þér mun varðveitast í hjörtum okkar. Þú sagðir oft við okkur út að þú værir þakklátur og á heimleiðinni sagðir þú að þú værir þakklátur fyrir þessa ferð, það er dýrmætt að vita. Þú notaðir þetta orð þakklátur oft og það er eitt af mörgu sem við munum reyna að læra af þér, þakklæti og vera góð við hvert annað!

Sjáumst seinna elsku besti Aron, við elskum þig endalaust og þú munt lifa áfram með okkur,