Garðar Lárus Jónasson fæddist í Seljateigshjáleigu í Reyðarfirði 9. nóvember 1913. Hann andaðist 19. maí 2009. Foreldrar hans voru Guðbjörg Teitsdóttir, f. 1874, d. 1937 og Jónas Eyjólfsson, f. 1852, d. 1939. Garðar átti tvö systkini samfeðra og átta alsystkini. Eiginkona Garðars var Ingibjörg Barðadóttir, f. á Siglufirði 17. ágúst 1943, d. í Reykjavík 12. nóvember 2007. Garðar var jarðsunginn 29. maí, í kyrrþey.

Elsku Garðar það sárt að þurfa kveðja þig, þó við vitum að þinn tími hafi verið kominn. Þú varst jú orðinn 98 ára eins og þú sagðir, þó blöðin segja 96 en það skiptir ekki öllu. Um þig er bara gott hægt að segja, ég er búinn að þekkja þig síðan ég man eftir mér. Þær eru ógleymanlegar feriðirnar í Skerjarfjörðinn til þín þar sem þú varst á vakt um helgar. Við gerðum margt og þar ber helst að nefna þegar við keyrðum hring eftir hring margsinnis í portinu, ég var kannski 4/5 ára, það eru góðar minningar.

Það var nóg af kaffinu og meðlætinu þegar maður kíkti innum á Spítalastíginn og fjörugar umræður um pólitík, Skeljung, bíla og frímerki. Þú varst mikill frímerkjaunnandi og safnaðir þeim af alúð, ég held þú hafir sagt að þú ættir ca. 4 þúsund flokkuð og 4 þúsund óflokkuð frímerki sem er ekkert smá magn.

Ég var nú þess njótandi að fá sem barn nokkrar bækur af frímerkjum og áttum við margar samræðunar um frímerki. Pabbi og þú unnuð báðir hjá Shell og byrjuðuð á svipuðum tíma, fyrir rúmum 40 árum, og voruð þið góðir vinir alla tíð eftir það, enda varst þú vinur vina þinna. Þú varst sjálfmenntaður, flinkur með skattaskýrslur og mikill tungumálamaður. Áttir pennavini í ýmsum löndum sem þú skrifaðir reglulega til og skiptir á frímerkjum við, og lifðir lengur en þeir flestir ef ekki allir. Það var mikill missir þegar Jóna systir þín dó, enda voruð þið mjög náin. Svo kom að þv aðí Inga flutti til þín, var það flottur tími hjá ykkur, enda voruð þið búin að vera vinir mjög lengi. 2006 kom að því að þið giftuð ykkur, var haldið þetta fína brúðkaup með stæl. Haustið 2007 keyptuð þið ykkur flotta íbúð í göngufæri frá Smáranum og var mikil tilhlökkun til flutnings. Stuttu seina kom það sem reiðarslag að Inga okkar dó og var það þungt áfall fyrir Garðar og alla. Þau náðu því aldrei að flytja. Garðar flutti til frænda síns og bjó þar um tima, flutti svo á Kumbaravog á Stokkseyri og bjó hann þar til dauðadags. Garðar ætlaði að koma í heimsókn til okkar á sunudeginum til Þorlákshafnar en treysti sér ekki til þess, ætlaði ég til hans á þriðjudeginum en var þá um seinan því miður. Garðar vildi fá að kveðja, honum þótti þetta vera orðið gott, 96 eða 98 ár. Nú ertu saman með Ingu þinni og Jónu systur að bralla eitthvað skemmtilegt. Fyrir mér varst þú hálfgerður afi. Við þökkum fyrir þann tíma sem þú gafst okkur og þann vinskap sem þú veittir okkur, þú varst sannur vinur og við kveðjum með tárum, við eigum eftir að sakna þín mikið elsku Garðar.

Við viljum koma þökkum til starfsfólksins á Kumbaravogi, þau hugsuðu vel um hann Garðar okkar og hann talaði ákaflega hlýlega um starfsfólkið þar.

Þínir vinir,

Hallgímur P.Sigurbjörnsson, Liudmila Komarova, Sigurbjörn Pálsson og Sigrún Björnsdóttir.

Elsku Garðar það sárt að þurfa kveðja þig, þó við vitum að þinn tími hafi verið kominn. Þú varst jú orðinn 98 ára eins og þú sagðir, þó blöðin segja 96 en það skiptir ekki öllu. Um þig er bara gott hægt að segja, ég er búinn að þekkja þig síðan ég man eftir mér. Þær eru ógleymanlegar feriðirnar í Skerjarfjörðinn til þín þar sem þú varst á vakt um helgar. Við gerðum margt og þar ber helst að nefna þegar við keyrðum hring eftir hring margsinnis í portinu, ég var kannski 4/5 ára, það eru góðar minningar.

Það var nóg af kaffinu og meðlætinu þegar maður kíkti innum á Spítalastíginn og fjörugar umræður um pólitík, Skeljung, bíla og frímerki. Þú varst mikill frímerkjaunnandi og safnaðir þeim af alúð, ég held þú hafir sagt að þú ættir ca. 4 þúsund flokkuð og 4 þúsund óflokkuð frímerki sem er ekkert smá magn.

Ég var nú þess njótandi að fá sem barn nokkrar bækur af frímerkjum og áttum við margar samræðunar um frímerki. Pabbi og þú unnuð báðir hjá Shell og byrjuðuð á svipuðum tíma, fyrir rúmum 40 árum, og voruð þið góðir vinir alla tíð eftir það, enda varst þú vinur vina þinna. Þú varst sjálfmenntaður, flinkur með skattaskýrslur og mikill tungumálamaður. Áttir pennavini í ýmsum löndum sem þú skrifaðir reglulega til og skiptir á frímerkjum við, og lifðir lengur en þeir flestir ef ekki allir. Það var mikill missir þegar Jóna systir þín dó, enda voruð þið mjög náin. Svo kom að þv aðí Inga flutti til þín, var það flottur tími hjá ykkur, enda voruð þið búin að vera vinir mjög lengi. 2006 kom að því að þið giftuð ykkur, var haldið þetta fína brúðkaup með stæl. Haustið 2007 keyptuð þið ykkur flotta íbúð í göngufæri frá Smáranum og var mikil tilhlökkun til flutnings. Stuttu seina kom það sem reiðarslag að Inga okkar dó og var það þungt áfall fyrir Garðar og alla. Þau náðu því aldrei að flytja. Garðar flutti til frænda síns og bjó þar um tima, flutti svo á Kumbaravog á Stokkseyri og bjó hann þar til dauðadags. Garðar ætlaði að koma í heimsókn til okkar á sunudeginum til Þorlákshafnar en treysti sér ekki til þess, ætlaði ég til hans á þriðjudeginum en var þá um seinan því miður. Garðar vildi fá að kveðja, honum þótti þetta vera orðið gott, 96 eða 98 ár. Nú ertu saman með Ingu þinni og Jónu systur að bralla eitthvað skemmtilegt. Fyrir mér varst þú hálfgerður afi. Við þökkum fyrir þann tíma sem þú gafst okkur og þann vinskap sem þú veittir okkur, þú varst sannur vinur og við kveðjum með tárum, við eigum eftir að sakna þín mikið elsku Garðar.

Við viljum koma þökkum til starfsfólksins á Kumbaravogi, þau hugsuðu vel um hann Garðar okkar og hann talaði ákaflega hlýlega um starfsfólkið þar.

Þínir vinir,

Hallgímur P.Sigurbjörnsson, Liudmila Komarova, Sigurbjörn Pálsson og Sigrún Björnsdóttir.