Ég þarf oft að segja nei við börnin mín, það er stundum erfitt en ég veit að það er þeim fyrir bestu. Ég þarf líka stundum að kenna börnunum mínum þolinmæði, t.d með því að kenna þeim að safna fyrir hlutum sem þeim langar til að eignast eða hreinlega bíða eftir að röðin komi að þeim.

Í vikunni fjallaði ég um það á Instagram að Móðurhlutverkið er margslungið og hef ég oft upplifað svokallað Mammviskubit. Ég hef sannfært sjálfa sig um að ég séu ekki nógu góð og fer að bera mig saman við mömmuna í næsta húsi eða mömmuna sem ég er nýfarin að fylgja á Instagram. Við mömmur erum ólíkar, höfum mismunandi hæfileika og nálgumst lífið frá mismunandi sjónarhorni. Við þurfum ekki að vera fullkomnar og við megum viðurkenna það þegar okkur tekst ekki nógu vel til.

Hluti af mínu ferli í átt að einfaldara lífi hefur verið að taka aðstæðum eins og þær eru. Stundum er lífið auðvelt og stundum er það bara flókið. Eitt af því er að horfast í augu við það að ég er ekki fullkomin mamma en ég er góð mamma sem umvef börnin mín kærleika og ást og reyni ekki að setja þau öll í sama mót. Þau eru jafn misjöfn eins og þau eru mörg en öll hafa þau að geyma frábæran persónuleika sem þarf að fá bestu skilyrði til að vaxa. Bestu skilyrðin fyrir þau eru ást, kærleikur, þolinmæði, umhyggjusemi, rétt magn af aga og dass af ófullkomleika. Já, það er stundum gott fyrir þau að sjá að mamma er ekki fullkomin.