Rúnar nýtur þess að blómstra í sveitinni og náttúran reynist honum gjöful í matargerðinni. ,,Ég byrjaði að vinna hjá Reyni bakara á Dalvegi 4 í Kópavogi þegar ég var nýfermdur. Ég fékk mikinn áhuga á bakstri þá en á unglingsárunum langaði mig að verða matreiðslumaður og ég var einungis 17 ára þegar ég réð mig í vinnu á Fiskmarkaðnum. Ég var þar í fjögur ár en færði mig svo um set yfir á Eskifjörð á veitingastaðinn Randúlfs Sjóhús sem er alveg við sjóinn. Við fengum fiskinn beint inn í hús af bryggjunni. Það var eins ferskt eins og hugast getur. Svo voru höfrungar og selir að stökkva fyrir utan gluggann við bryggjuna," segir Rúnar dreyminn á svip.

Síðan lá leið Rúnars aftur í bæinn á Hipstur veitingastað þar sem hann starfaði frá 2020 þar til í janúar á þessu ári. ,,Það var mikil keyrsla en einnig mikil reynsla í leiðinni. Í janúar á þessu ári ákvað ég að söðla um og flytja í sveitarómantíkina í Dölunum. Mér var boðið starf á Dalahóteli á Laugum í Sælingsdal og hér er yndislegt að vera. Það komu inn nýir rekstraraðilar að hótelinu og hafa lyft hér grettistaki. Það er búið að taka hótelið og eldhúsið mikið í gegn en hér áður var Hótel Edda með rekstur yfir sumartímann um árabil. Nýja nafnið er Dalahótel og það ber nafn með rentu enda í fögru umhverfi hér í Sælingsdal.“

Mikill metnaður er í matargerðinni hjá Rúnari og sækir hann hráefnið í nærumhverfið í Dölunum. Ljósmynd/Sóllilja Tindsdottir

Þyrluflug til að tína sveppi úti í náttúrunni

,,Ég reyni að halda mig við það að fá sem mest hráefni úr nærumhverfinu. Fiskurinn kemur spriklandi ferskur frá Vestfjörðunum og þegar grænmetisuppskeran fer að detta inn af bæjunum í kring mun ég klárlega nýta mér það. Auk þess er nauðsynlegt að vera með lambakjöt á matseðli enda er Dalasýsla margrómuð fyrir sauðfjárrækt. Kryddjurtir ræktum við sjálf eða sækjum upp í fjallið hér í dalnum. Ég hef gaman af að tína sveppi og rabarbara og raunar allt mögulegt. Rabarbarann fæ ég á næsta bæ, þar vex hann eins og enginn sé morgundagurinn. Allur afgangur úr eldhúsinu sem og matarleifar frá gestum fara til dýranna hér í sveitinni og því nýtist allt hráefni bæði í menn og dýr. Tengdapabbi á þyrlu og ég fæ stundum að fara og fljúga með honum í aðra dali og þar tínum við sveppi og fleira sem náttúran gefur. Á Dalahóteli erum við að bjóða upp á lamb, fisk, matarmiklar súpur, en einnig svonefndan Dalaborgara sem vakið hefur mikla lukku. Einnig er alltaf nýbakað brauð og þar fæ ég útrás fyrir gamla bakarann sem í mér blundar, segir Rúnar og brosir.“ Það verður spennandi að fara í Sælingsdal og fá að kíkja til kokksins sem blómstrar í náttúrunni.

Réttirnir hans Rúnars eru hver öðrum girnilegri og fanga bæði auga og munn.

Réttirnir hans Rúnars eru fallega framsettir og laða augað að. Ljósmynd/Sóllilja Tindsdottir

Eftirréttirnir eru bæði girnilegir og ljúffengir og allir sælkerar kunna vel að njóta þessarar dýrðar. Ljósmynd/Sólilja Tindsdottir

Yfirbragð hótelsins, umgjörð og aðbúnaður undirstrika sveitarómantíkina sem svífur yfir. Ljósmynd/Sóllilja Tindsdottir

Íslenska síldin fallega borin fram á rúgbrauði, skreytt með dillgreinum. Ljósmynd/Sólilja Tindsdottir

Réttirnir er hver öðrum fallegri og laða að auga og munn. Ljósmynd/Sóllilja Tindsdottir

Íslensk list fangar gestsaugað. Ljósmynd/Sóllilja Tindsdottir

Hótelið er byggt á gömlum grunni og það er nostalgía að koma í veitingasalinn. Ljósmynd/Sóllilja Tindsdottir