Langaði alltaf aft­ur

„Eft­ir hverja heim­sókn til Íslands fór ég heim með þá til­finn­ingu að mig langaði að fara aft­ur. Ég féll líka fyr­ir tungu­mál­inu, það hljómaði und­ar­lega og var fal­legt, eins og ekk­ert tungu­mál sem ég kunni og mig langaði að læra það. Ég man að ég var al­veg heilluð í fyrsta skipti sem ég heyrði málið. Það var á tón­leik­um með ís­lensku hljóm­sveit­inni Árstíðum. Hljóm­sveit­in var tón­leika­ferðalagi í Rússlandi árið 2011 og ég keypti miða bara af því að hjóm­sveit­in var frá Íslandi. Það hljómaði svo fram­andi. Ég vissi ná­kvæm­lega ekk­ert um tón­list­ina þeirra né landið sjálft,“ seg­ir Christ­ina og bæt­ir við að tón­leik­arn­ir heppnuðust afar vel og tón­leika­gest­ir gátu ekki hætt að klappa í lok tón­leik­anna.

„Að lok­um ákvað ég að flytja til lands­ins árið 2019. Þegar ég flutti var ég ótrú­lega ham­ingju­söm og trúði því ekki lengi vel. Ég get ekki sagt að það hafi verið auðvelt, sér­stak­lega ekki í byrj­un. Ég þekkti varla neinn hérna og allt var svo öðru­vísi auk þess sem ég talaði þrjú tungu­mál dag­lega svo það tók mig lang­an tíma að aðlag­ast nýju lífi. Ég var einmana að vera svona langt í burtu frá fjöl­skyldu og vin­um og ís­lenska veðrið hjálpaði ekki,“ seg­ir Christ­ina. Hún er þakk­lát fólk­inu sem hjálpaði henni á erfiðum tím­um fyrsta árið henn­ar. Hún seg­ir fólkið vera ein­mitt eina af ástæðum þess að hún kom alltaf aft­ur og aft­ur.

Christ­ina stefndi aldrei á að taka bíl­próf fyrr en hún flutti til Íslands. Hún á enn eft­ir að taka bíl­prófið en þegar hún ger­ir það sér hún fram á að ferðast meira um landið.

„Ég áttaði mig á að það er ótrú­lega erfitt að ferðast frá Reykja­vík þegar þú get­ur ekki ekið. Það er eins og næst­um því all­ir eigi bíl hér og stund­um líður mér eins og ég sé eina mann­eskja sem geng­ur. Ég er svo hepp­in að hafa ferðast um landið þökk sé vin­um sem hafa sýnt mér upp­á­haldsstaði sína.

Það er erfitt að velja einn upp­á­haldsstað á Íslandi, landið er svo fjöbreytt, en ef ég ætti að svara spurn­ing­unni þá verð ég að segja Land­manna­laug­ar. Staður­inn er klikkaður. Þetta var eins og að vera á ann­arri plán­etu og ég elska staði sem láta manni líða þannig. Ég var einnig mjög hrif­in þegar ég sá Detti­foss í fyrsta sinn í sum­ar og Mý­vatns­svæðið var einnig töfr­andi með hell­un­um, hraun­inu, eld­fjöll­um, gíg­um, jarðhita­svæðum. Mig lang­ar þangað aft­ur,“ seg­ir Christ­ina sem seg­ist einnig hafa séð fal­leg­asta sól­ar­lag sem hún hef­ur séð við Jök­uls­ár­lón. Hana lang­ar til að skoða há­lendið bet­ur og á al­veg eft­ir að skoða Vest­f­irði.

Íslensk­ir hest­ar vöktu at­hygli BBC

Í Sankti Pét­urs­borg vann Christ­ina fyr­ir sér sem ljós­mynd­ari og sér­hæfði sig í að mynda fólk. Hún seg­ir erfitt að kom­ast inn á lít­inn markað á Íslandi. Í Rússlandi er al­gengt að fólk fari í mynda­töku í ljós­mynda­stúd­íó­um. Hún hef­ur tekið eft­ir því að hér og víða ann­ars staðar í Evr­ópu er það hins veg­ar óal­gengt. Kór­ónu­veir­an bætti ekki ástandið. Hún er þó með nokk­ur verk­efni og sér fram á bjart­ari tíma framund­an. Á næst­unni lang­ar hana að ein­beita sér í aukn­um mæli að kvik­mynda­gerð.

Christ­ina er dug­leg að taka mynd­ir og birt­ir meðal ann­ars á heimasíðu sinni og á In­sta­gram. Mynd sem hún tók af ís­lensk­um hest­um á ferð sinni um Ísland í sum­ar rataði á sam­fé­lags­miðla BBC eft­ir að hún merkti „BBC earth“ á mynd­ina. Í kjöl­farið end­ur­birtu enn fleiri síður mynd­ina á In­sta­gram. Mynd­in vakti svo góð viðbrögð að Christ­ina fékk skila­boð frá mörg­um sem sögðu henni að þetta töfr­andi augna­blik sem hún festi á filmu hefði hjálpað þeim að gleyma öllu því erfiða sem væri að ger­ast í heim­in­um í smá­stund. Hún seg­ir frá­bært að geta deilt feg­urð Íslands með fólki alls staðar að í heim­in­um.

For­rétt­indi að vera á Íslandi

„Kór­ónu­veir­an hef­ur breytt öll­um mín­um ferðaplön­um og öll­um ferðum mín­um hef­ur verið af­lýst síðan í mars. Mér finnst ég vera í for­rétt­inda­stöðu að vera á Íslandi á þess­um erfiðu tím­um. Á meðan sum­ir vina minna voru fast­ir inni í íbúðum sín­um í stór­borg­um var ég að ferðast um Ísland í vor og sum­ar og leið eins og ég væri ör­ugg og frjáls,“ seg­ir Christ­ina.

Fyr­ir utan Ísland eru Portúgal og Sviss í miklu upp­á­haldi hjá Christ­inu. Hún bend­ir á að Sviss sé líkt Íslandi á þann hátt að þar er hreint vatn og loft. Hún seg­ir erfitt að lýsa feg­urð fjall­anna. Fanal-skóg­ur­inn er henni eft­ir­minni­leg­ur og göngu­leiðir í sviss­nesku Ölp­un­um frá­bær­ar.

Ef pen­ing­ar stæðu ekki í vegi fyr­ir því væri Christ­ina á ferðalagi allt árið. Hana lang­ar að koma á ýmsa staði og meðal ann­ars að skoða sig bet­ur um í Kirg­ist­an og Kasakst­an. Hún er sjálf fædd í Kasakst­an sem var þá hluti af Sov­ét­ríkj­un­um. Hún flutti hins veg­ar tveggja ára til Rúss­lands og man lítið eft­ir land­inu. „Ég myndi vilja sjá borg­ina sem ég er fædd í og ferðast um þessi tvö lönd og skoða nátt­úr­una,“ seg­ir Christ­ina.