Skaftfell á færi

ÞAÐ ERU þau Baldur Geir Bragasson, Lars Nilsson, Elín Helena Evertsdóttir, Gunnhildur Hauksdóttir, Arnfinnur Amazeen, Sirra Sigrún Sigurðardóttir, Michael Johansson, Pétur Kristjánsson og Páll Banine sem eiga verk á sýningunni og eru þau flest nemendur frá Listaháskólanum. Björn Roth var leiðbeinandi og veitti hópnum stuðning á tímum en hafði einnig titilinn sýningarstjóri.

Sýningin er samvinnuverkefni Listaháskóla Íslands, Skaftfells, menningarmiðstöðvar Seyðisfjarðar og Dieter Roth-Akademíunar. Dieter Roth-Akademían er einhvers konar orðrómur, n.k. skóli án húsnæðis. "Hugmyndin er sú að nemandinn verður sjálfur að nálgast kennarann sem er eiginlega öfugt við það sem maður á að venjast," segir Gunnhildur. "Þegar nemandinn er búinn að tala við alla kennarana í akademíunni útskrifast hann en okkur er sagt að kennararnir séu alveg óteljandi. Það eru vinir og samstarfsmenn Dieters sem taka til sín alls kyns fólk með það að markmiði að kenna því í hans anda. Þetta er fólk úti um allan heim. Björn Roth er einn af kennurum akademíunnar en þrátt fyrir það erum við samt ekki formlega nemendur hennar."

Seyðisfjörður ein stór vinnustofa

Hópurinn kom til Seyðisfjarðar 10 dögum áður en sýningin opnaði og setti sig inn í mannlífið og stemmninguna í bænum.

"Þetta var algjört ævintýri, við fórum að sigla á firðinum og sum okkar skutu svartfugl sem við borðuðum svo saman. Ég sá hreindýr í fyrsta skipti og svo kynntumst við alveg frábæru fólki," segir Elín Helena. Á þessum 10 dögum sem hópurinn vann að sýningunni stóð þeim til boða að ganga í fyrirtækin í bænum eins og t.d. stálsmiðjuna og netagerðina og fá aðstoð frá starfsmönnum þar. Þannig varð fólkið á staðnum stór þátttakandi í verkinu. "Það voru allir tilbúnir að hjálpa okkur og vildu allt fyrir okkur gera. Þetta var því ómetanlegt vinnuumhverfi, nokkuð sem maður er ekki vanur þegar maður er að vinna t.d. hérna í borginni. Flestir nýttu sér aðstöðu þá sem í boði var og þannig urðu verkin hluti af staðnum," segir Sirra.

Hópurinn segir að hugmyndin að sýningunni hafi þróast samhliða tilurð hennar. Þau hafi ekki komið með hana tilbúna í farteskinu. "Við komum bara með það sem við vorum að fást við og einhverjar hugmyndir í kollinum og unnum út frá þeim á staðnum eftir efnum og aðstæðum, veðrum og vindum. Þannig var Seyðisfjörður vinnustofan okkar og Skaftfell sýningaraðstaðan," segir Arnfinnur.

Liðsmenn hópsins eru sammála um að ferðin hafi reynst ágætis reynsla á mörgum sviðum, t.a.m. hvernig væri að vinna einstaklingsverkefni í stórum hópi. Sum úr hópnum segjast jafnvel hafa lært að tala og hlusta upp á nýtt því allt annar taktur og aðferðir séu notaðar í samskiptum í bæjarfélögum eins og Seyðisfirði en í Reykjavík.

Flottasti staður í veröldinni

Opnunin tókst ótrúlega vel og fjöldi fólks kom á staðinn til að berja listaverkin augum og spjalla við listamennina. Þar lék líka þaulreyndur harmóníkuleikari og nokkur pör dönsuðu gamla íslenska dansa af miklum móð undir leik hans.

Það kom hópnum á óvart hvað áhorfendurnir voru ótrúlega fordómalausir og áhugasamir gagnvart listaverkunum og þannig tilbúnir til að njóta listarinnar. Þetta segir hópurinn vera vegna þess að ótrúlega sterk menningarhefð sé á Seyðisfirði og það hafi komið sterkt í ljós þegar sýning eins og þessi opnar við svo góðar undirtektir.

"Menningarmiðstöðin Skaftfell er líka mjög gott gallerí og með þeim flottari á landinu," fullyrðir Baldur. "Þar er fallegur salur og frábært umhverfi. Þau sem standa að miðstöðinni hugsa stórt því verið er að innrétta gestavinnustofur á efri hæð hússins sem galleríið er í og þá er komin alveg frábær aðstaða fyrir utanaðkomandi gesti til að sýna þar." Allir úr hópnum voru sammála umað þeim hafi verið tekið opnum örmum hvort sem um hafi verið að ræða listamenn frá Stokkhólmi, Þórsheimi eða Reykjavík. Einnig fengu allir frelsi til að finna það sem þeir voru að leita að í bæjarfélaginu hvort sem það var einhver innri stemmning eða fjörugt mannlíf. Í tengslum við sýninguna kemur út bók í 50 eintökum sem er nokkurs konar bókverk um ferlið sem átti sér stað í tengslum við sýninguna. Í bókinni verða skissur, teikningar og einnig fullt af hugmyndum ásamt texta frá hópnum og þeim sem stóðu að sýningunni. Hópurinn segist vera búinn að kynnast fullt af fólki og sum þeirra séu jafnvel að plana að fara aftur þangað í sumar að vinna: "Seyðisfjörður er nefnilega flottasti staður í veröldinni."

Hópurinn hressi hvetur alla til að skella sér á sýninguna í Skaftfelli á Seyðisfirði en annars er líka hægt að skoða sýninguna á alnetinu undir http:// www.sfk.is/landrover.htm en síðasti sýningardagur er 31. maí.