Fjöldi fólks hafði heyrt sögur og frásagnir af ofbeldinu á vistheimilinu að Varpholti og Laugalandi en brást ekki við. Heimilið var starfrækt í tíu ár, frá 1997 til 2007, þrátt fyrir að vistbörn höfðu ítrekað leitað til barnaverndaryfirvalda til að upplýsa um ástandið þar en þar fyrir utan áttu starfsmenn á vegum Barnaverndarstofu einnig að hafa eftirlit með starfseminni.

Gígja og Brynja Skúladætur, fyrrum vistbörn, sögðu frá upplifun sinni af dvölinni á heimilinu í Dagmálum.

„Það var enginn sem stóð upp fyrir okkur“

„Það var ein af okkur sem sagði einni stelpu frá ofbeldi og hún sýndi marbletti á sér. Sú stelpa fór og talaði við starfsmann í skólanum og starfsmaðurinn sagði „Já, þú átt ekkert að trúa henni, hún er stelpa sem er búin að vera í rugli“,“ segir Gígja þegar hún lýsir tilraun vistbarns til að upplýsa skólasystkini um ástandið innan heimilisins.

Frétt af mbl.is

Óttastjórn, harðræði og niðurbrot á vistheimilinu

„Það var alltaf þetta viðhorf, við erum ekki trúanlegar.“

Brynja segir félagsráðgjafa og sálfræðinga sem komu inn á heimilið jafnframt hafa brugðist.

„[Þeir] auðvitað vissu af atvikum sem voru klárt dæmi um ofbeldi en það var alltaf skrifað á unglinginn. Alveg sama hvað gerðist, Ingjaldur [forstöðumaðurinn] gat bara sagt, já ég þurfti að gera þetta,“ segir Brynja.

Frétt af mbl.is

„Við viljum fá viðurkenningu á öllu ofbeldinu“

Tengdar fréttir

Dagmál

Keypti Hvítasunnudag fyrir svimandi upphæð

• Hefur ekki leyft sprelligosanum að skína
• Vonbrigði fyrir Katrínu?
• Íslendingar ein mest einmana þjóð heims
• Ris Höllu Hrundar breytir myndinni

» Fleiri tengdar fréttir

• Blogga um frétt