Berglind Svavarsdóttir lögmaður á Lögfræðistofu Reykjavíkur svarar spurningum lesenda Smartlands. Hær fær hún spurningu frá manni sem komst að því að hann væri ekki líffræðilegur faðir dóttur sinnar.
Sæl Berglind.
Góðan dag. Ég á fjögur börn eða ég hélt það. Nú var að koma í ljós um 20 árum síðar að ég er ekki líffræðilegur faðir einnar dóttur. Hún talar ekkert við mig og hefur slitið öllu sambandi eftir að þetta kom í ljós í kjölfar dna-prófs. Er hún enn skylduerfingi minn og sé svo get ég gert hana arflausa eða minnkað arfinn?
Kveðja,
GG
Góðan dag og takk fyrir spurninguna.
Að óbreyttu er litið svo á að „dóttir“ þín sé meðal þinna skylduerfingja og njóti erfðaréttar til jafns við systkini sín. Erfingja er ávallt heimilt að afsala sér arfi en erfðalögin gera aftur á móti ekki ráð fyrir að arfleifandi geti gert skylduerfingja arflausan. Hins vegar hefur arfleifandi heimild til að ráðstafa 1/3 hluta eigna sinna með erfðaskrá og getur hann þannig ráðstafað þeim hluta að vild. Þá er unnt að höfða dómsmál til vefengingar á faðerni barns og ef niðurstaða málsins er sú að skráður faðir er ekki faðir barns þá fellur erfðaréttur niður þeirra í milli. Ég ráðlegg þér eindregið að hafa samband við lögmann til að fara yfir allar hugsanlegar leiðir í þeirri stöðu sem þú ert.
Með bestu kveðju og gangi þér vel,
Berglind Svavarsdóttir lögmaður.
Liggur þér eitthvað á hjarta? Þú getur sent lögmönnum á Lögfræðistofu Reykjavíkur póst HÉR.