Viktoría Hermannsdóttir, dagskrárgerðarkona á RÚV hefur undanfarið verið að vinna að annarri þáttaröð af þáttunum Fyrir alla muni en hún sér um þáttinn ásamt Sigurði Helga Pálmasyni. Fyrsti þátturinn fór í loftið nýverið. 

Hún er með BA í mannfræði og diplómu sem hún er nú að breyta í meistaraverkefni í Hagnýtri menningarmiðlun. Hún á í raun einvörðungu eftir lokaverkefnið því tengt. 

„Menntunin hefur nýst mér þannig í starfi að maður lærir ákveðnar aðferðir í námi en hins vegar finnst mér maður læra mest á að gera hlutina. Ég flutti ung að heiman og hafði alltaf nóg að gera. Ég var þess vegna alltaf í fullri vinnu með námi af því mér fannst svo gaman að gera allt en þegar ég hugsa til baka þá hefði ég kannski átt að slaka aðeins á í lífinu og einbeita mér að einu í einu. Ég hef alltaf verið í reddingunum, skrifa ritgerðir á síðustu stundu og læra fáránlega mikið síðustu dagana fyrir próf. Ég var með góðar einkunnir í háskólanum þannig það reddaðist nú en ég hefði alveg verið til í að njóta þess betur að læra og líka njóta þessa ára betur. Þau koma ekki aftur.“ 

Varstu góð í skóla?

„Ég var góð í því sem ég hafði áhuga á. Ég var enginn draumanemandi en reddaði mér yfirleitt, oft með því að tala mig í gegnum hlutina. Því þá virðist ég líka hafa verið eftirminnilegur nemandi af því ég lendi mjög oft í því að hitta kennara sem muna eftir mér fyrir ýmislegt annað en námsafrek mín.“

Hvað ertu að fást við núna?

„Ég starfa við dagskrárgerð hjá RÚV og hef verið bæði í útvarpi og sjónvarpi.  Síðasta árið var ég í Landanum og að vinna að annarri þáttaröð af Fyrir alla muni með Sigurði Helga  Pálmasyni. Fyrsti þáttur fór einmitt í loftið nú nýverið og er ég svo spennt að sjá hvort að fólk verði jafn ánægt og við með þættina. Í hverjum þætti skoðum við mun sem er sagður tengjast einhverjum atburði eða manneskju í Íslandssögunni. Það er hreint ótrúlegt hvað getur legið stór og mikil saga að baki hlut sem virkar kannski ekki merkilegur í byrjun. Það skemmtilegasta við að gera þessa þætti er að maður er alltaf að læra eitthvað nýtt og komast að einhverju merkilegu; ég vona svo sannarlega að það skili sér til áhorfenda.“ 

Hvað er menntun í þínum huga?

„Menntun er svo margvísleg. Hún færir okkur þekkingu en menntun getur maður fengið svo víða og ekkert endilega alltaf í skóla. Hún getur verið allt í kringum okkur og satt best að segja hef ég lært miklu meira utan skóla en innan hans. Maður lærir á því að spreyta sig á hlutunum. Auðvitað er þetta ekki algilt en þetta er yfirleitt ákveðið samspil, það er gott að hafa góðan grunn úr skóla en líka að þora að taka áhættur og reyna spreyta sig á því sem maður vill gera.“ 

Viktoría er á því að menntun sé góð en að hana sé að finna víða.

Hvað er það áhugaverðasta sem þú lærðir á síðasta ári um lífið?

„Að lífið heldur áfram þó að heimsfaraldur lami allan heiminn. Þetta er ótrúlegt ár sem við vorum að upplifa og ég bjóst aldrei við því að lifa svona tíma. Það kennir manni líka það að vera þakklátur fyrir hvað við höfum það gott allajafna og læra að meta litlu hlutina sem þóttu sjálfsagðir fyrir tíma kórónuveirunnar. Sem dæmi að hitta vini og ættingja eða fara grímulaus út í búð!“ 

Er ákveðinn skóli að búa til barn?

„Já, það er það auðvitað á vissan hátt. Það er nú heldur betur kennsla í þolinmæði og svo er maður auðvitað nett ruglaður fyrstu mánuðina með alls konar skrýtnar matarlanganir og brjálæði. Þetta er þriðja meðgangan mín, fyrsta var fyrir 11 árum þannig það er talsverður munur á. Ég velti mér miklu minna upp úr þessu núna heldur en þá og líka fyrir tveimur árum þegar ég var síðast ólétt. En ég er bara þakklát að allt gangi vel og vona að það haldist út meðgönguna. Svo er þetta örugglega besti tími í heimi til að vera óléttur, það má hvort eð er ekki gera neitt skemmtilegt þannig maður er ekki að missa af neinu.“ 

Hvaða námi ertu í núna?

„Ég er skráð í Lokaverkefni í Hagnýtri menningarmiðlun og vonast til að ljúka því kannski í vor. Ég er búin að vera að bæta við hægt og rólega diplómagráðu sem ég var með.“ 

Áttu ráð fyrir þá sem dreymir um að fara í dagskár-gerð í framtíðinni?

„Að gera. Það veit enginn hvað þú getur gert fyrr en þú lætur á það reyna. Það tók mig smá tíma að uppgötva það. Mig langaði alltaf að verða blaðamaður en var hrædd við að stíga skrefið og var að bíða eftir einhver myndi kannski uppgötva að ég væri góður blaðamaður áður en ég lét à það reyna. Það er enginn að fara gera neitt fyrir þig, ef þú ert með hugmyndir sem þú telur vera góðar þá er bara að koma þeim einhvern veginn í framkvæmd og sjá hvert það leiðir þig. Að leita til fólks með reynslu og sjá hvernig er best að gera hlutina. Reynslan kemur ekki á einum degi og þess vegna er mikilvægt að prófa sig áfram. Það er orðið svo auðvelt í dag með allri þessari tækni að prófa mismunandi hluti sjálfur. Til dæmis að búa til hlaðvarp, heimildamyndir eða hvað það er sem hugurinn stefnir að. Svo er Hagnýt menningarmiðlun líka sniðugt fag til að prófa þetta allt þó það hafi reyndar komið í öfugri röð hjá mér en þar er hægt að taka áfanga í þessu öllu sem er mjög lærdómsríkt.“ 

Hvað geta Íslendingar lært af þáttunum þínum?  

„Það er auðvitað misjafnt hverju sinni eftir því hvað maður er að fjalla um. Í Fyrir alla muni þá er heilmikill fróðleikur um merkilega atburði eða manneskjur í Íslandssögunni í hverjum þætti. Við Sigurður Helgi, vinur minn sem gerum þættina saman reynum að skoða söguna á mannamáli þannig að það höfði til sem flestra. Við lærðum allavega ótrúlega mikið af hverjum þætti og ég vona að áhorfendur geri það líka. Ég hvet allavega alla til að horfa!“

Tengdar fréttir

Menntun er máttur

Þjáðist í hljóði á eigin heimili

• Framafólkið sem fylgdi hjartanu
• Hvernig væri að læra að drekka vín eða leigja út íbúðina?
• „Við Hjálmar erum mjög ólík en eigum þó margt sameiginlegt“
• Töff að sauma eigin föt

» Fleiri tengdar fréttir

• Blogga um frétt