Barnamálaráðherrann Ásmundur Einar Daðason er nýjasti gesturinn í Podcasti Sölva Tryggvasonar. Fyrir nokkru síðan varð kúvending í lífi hans þegar hann ákvað að opna á áföll í æsku, sem höfðu legið eins og steinn í maganum á honum í gegnum allt lífið. 

Frétt af mbl.is

Ekki svipta börn bernskunni

„Foreldrar mínir skilja þegar ég er fimm ára gamall og mamma flutti í bæinn og ég með henni. Það var mikil áfengisnotkun á heimilinu og svo hefur mamma átt við mikil andleg veikindi að stríða líka. Það voru tíð makaskipti hjá henni og margir af þessum mönnum voru miklir ógæfumenn og það var algengt að það væri ofbeldi inni á heimilinu. Þegar við bjuggum til að mynda í Noregi byrjuðum við á að búa í hjólhýsi og mamma kynntist manni sem var mikill áfengissjúklingur og beitti hana miklu ofbeldi. Það var ekkert óeðlilegt að hún færi út á föstudegi og kæmi á laugardagskvöldi til baka, eða að hún kæmi heim um miðja nótt og þá byrjaði ofbeldi og ég þurfti bara að snúa mér á hina hliðina. Þetta hvílir í raun á manni alla ævi. Á einhverjum punkti fann ég rosalega mikla reiði í garð bæði mömmu og pabba, sem endaði með því að ég var farinn að springa. Og þó að ég sé búinn að fyrirgefa þetta er þetta eitthvað sem kemur og fer og mér líður oft eins og ég sé að spila slönguspilið alla daga. Öll tilfinningaleg samskipti verða mjög brengluð hjá manni sjálfum eftir svona æsku og ég er enn að vinna í því,” segir Ásmundur Einar og heldur áfram:

„Við fluttum gríðarlega oft og á mínum grunnskólaaldri var ég í sjö grunnskólum. Þegar ég var kominn í áttunda bekk og það átti að fara að flytja einu sinni enn hugsaði ég með mér að ég gæti ekki meira af þessum flutningum. Ég tek það skýrt fram að ég elska móður mína og þykir mjög vænt um hana og átta mig á því hversu erfitt þetta hefur verið fyrir hana í gegnum árin ... Hún missti báða foreldra sína fyrir tvítugt og mamma hennar brann inni þegar hún var með stóru systur sína nýfædda. Hún hefur þurft að bera hluti á sálinni allt lífið sem eru gífurlega erfiðir ... En þegar ég opnaði fyrst á mína sögu opinberlega bar ég það undir bæði pabba og mömmu og systkini mín og það var ferðalag að fara í gegnum það. Sumt af þessu höfðum við mamma aldrei rætt okkar á milli. Fyrir nokkrum árum hefði ég aldrei setið hérna og talað við þig um þetta á þennan hátt. En þegar ég tók skrefið og ákvað að ég væri að berjast fyrir börn á Íslandi fann ég að það breytti mér og það er á vissan hátt mín „þerapía“. Mér líður vel að elta þetta, þó að ég viti ekki alveg hvert það tekur mig eða af hverju það er þannig, en ég finn bara að það er rétt ... En ég á enn mína vondu daga þó að ég sé ráðherra og það sé mikið að gera. Ég á mína daga þar sem ég fæ bara stein í magann og ligg uppi í rúmi og leggst á hina hliðina og hugsa: „Ég get þetta ekki lengur“, en þá þarf maður að hugsa betur um sjálfan sig og vinna í sjálfum sér, af því að þetta gerist ekki að sjálfu sér.“

Ásmundur Einar hefur á síðustu árum fengið að kynnast íslenskum föngum af eigin raun og segir að það hafi haft mikil áhrif á sig:

„Fangelsin eru á einhvern hátt það þyngsta í félagslega kerfinu. Og þó að það séu einstaklingar þar inni sem eru á einhvern hátt siðblindir, þá er stærsti hlutinn af föngum einfaldlega strákar og stelpur sem er búið að brjóta þannig niður að það er eiginlega ótrúlegt að þau séu enn á lífi. Maður hugsar bara hvernig það hafi mátt gerast að enginn hafi aðstoðað þessa einstaklinga fyrr á lífsleiðinni. Ég hef sest niður með föngum af því að ég vil skilja aðstæður þeirra og ég hef meira að segja farið í „Svett“ hjá Tolla Morthens með föngum og þar hef ég fundið það svo skýrt að það er enginn munur á mér og þeim. Þegar ég spjallaði við einn þeirra um hans sögu og mína fann ég mjög sterkt að það væri algjörlega tilviljunum háð að ég væri þar sem ég væri og hann væri þar sem hann væri. Þetta hefði alveg getað verið öfugt. Í fangelsunum er oft að sjá ljótasta endann á því þegar samfélagið hefur svikið börnin sín.“

Í þættinum talar Ásmundur opinskátt um aðstæður sínar í barnæsku. Hann fer líka yfir ástríðuna fyrir málefnum barna og allt það sem samfélagið getur gert til að bæta aðstæður barna og unglinga sem standa höllum fæti:

Hægt er að hlusta á þáttinn á hlaðvarpsvef mbl.is og horfa á hann á YouTube:  

Tengdar fréttir

Podcast með Sölva Tryggva

„Fólk er hætt að nenna að tala illa um mig”

• Ásgeir Kolbeins: Sterkari eftir erfiðleika
• „Það breyttist allt eftir að hann dó“
• Það þarf að hætta að tala karlmenn og karlmennsku niður
• „Kærastan mín horfði á mig fjara út“

» Fleiri tengdar fréttir

• Blogga um frétt