Það er óvenjulegt hve oft loðnustofninn hefur brugðist undanfarin ár en Eskja hefur brugðist við með því að vinna mikið magn kolmunna. Það hjálpar að nóg er til af frystum loðnuhrognum frá síðustu vertíð, að því er fram kemur í blaði 200 mílna.
Páll Snorrason ber sig nokkuð vel þó eðlilega þyki honum óheppilegt að í þriðja skiptið á fimm árum hafi enginn loðnukvóti verið gefinn út. Páll er framkvæmdastjóri fjármála og rekstrarsviðs Eskju og segir hann það hjálpa greininni nú að loðnuveiðarnar gengu mjög vel í fyrra og að margar útgerðir eigi töluverðan forða af loðnuhrognum til að mæta þörfum viðskiptavina sinna.
„Síðasta vertíð gekk ákaflega vel. Loðnan var vel á sig komin og framleiðslan skilaði mjög góðum afurðum. Árið þar á undan var vertíðin líka stór en hafa þurfti meira fyrir veiðunum. Hins vegar komu tvö loðnulaus ár í röð 2019 og 2020.“
Færeyska skipið Christian í Grótinum landaði metafla hjá Eskju fyrr í vetur.
Ljósmynd/Eskja: Gungör Gunnar Tamzok
Mikill uppgangur hefur verið í kolmunnavinnslu hjá Eskju að undanförnu og reynst kærkomin búbót í loðnubrestinum. „Við höfum keypt mikið magn kolmunna af erlendum skipum það sem af er ári en í janúar fiskuðu okkar skip um 14.000 tonn af kolmunna sem veiddur var í lögsögu Færeyja. Við höfum tekið á móti um það bil 32.000 tonnum af kolmunna og loðnu af erlendum skipum og settum Íslandsmet og gott ef ekki heimsmet þegar við lönduðum í einu lagi farmi upp á 3.653 tonn, sem er stærsti farmur af afla til vinnslu sem við vitum um,“ segir Páll.
„Með allt þetta hráefni hefur verið nóg að gera í vinnslunni og er það jákvætt bæði fyrir fyrirtækið og fyrir samfélagið.“
Viðtalið við Pál má lesa í heild sini í nýjasta blaði 200 mílna.