Allsherjarþing Sameinuðu þjóðanna samþykkti að gera 11. júlí að alþjóðlegum minningardegi þjóðarmorðsins í Srebrenica, þrátt fyrir andstöðu frá Bosníu-Serbum og Serbíu.
Ályktunin var sett fram af Þýskalandi og Rúanda til að sameina þjóðir,heiðra fórnarlömbin og viðurkenna hlutverk alþjóðadómstóla. Samtals greiddu 84 þjóðir atkvæði með ályktuninni, 19 þjóðir voru á móti, en 68 sátu hjá.
Aleksandar Vucic, forseti Serbíu, velti fyrir sér tilgangi ályktunarinnar og sagði hættu á að hún myndi bara opna gömul sár og skapa pólitískan óstöðugleika.
Milord Dodik, leiðtogi Bosníu-Serba, neitar að þjóðarmorðið hafi átt sér stað og fullyrti að þjóð hans myndi ekki viðurkenna ályktun allsherjarþingsins.
Kirkjuklukkum var hringt víða um Serbíu til að mótmæla ályktunni og sagði í tilkynningu frá serbnesku rétttrúnaðarkirkjunni að bundnar væru vonir til að ályktunin myndi sameina Serba í „bænum og gagnkvæmri samstöðu og staðfestu í því að gera gott þrátt fyrir ósannar og óréttlátar ásakannir Sameinuðu þjóðanna“.
Þann 11. júlí árið 1995 hertóku hersveitir Bosníu-Serba Srebrenica, nokkrum mánuðum áður en borgarastyrjöldinni í Bosníu lauk.
Næstu daga drápu hersveitir Bosníu-Serba um 8 þúsund múslímska karlmenn og unglinga. Hafa Alþjóðaglæpadómstólinn fyrir fyrrverandi Júgóslavíu (ICTY) og Alþjóðadómstólinn lýst þessum glæpum sem þjóðarmorði.
Atvikið er talið vera eitt af mestu grimmdarverkum í Evrópu frá seinni heimstyrjöldinni.