Björk Eiðsdóttir, ritstjóri MAN, og Karl Ægir Karlsson, doktor í svefnrannsóknum, breyttu tveimur baðherbergjum á heimili sínu. Þau fjarlægðu forstofuskápinn til að bæta við baðherbergi.
„Við skoðuðum vel í kringum okkur hvað væri í boði með það markmið að halda í stíl hússins og mynda hlýlega stemningu. Hönnunin og endanleg útfærsla var okkar en auðvitað þurfti fagmenn í allt saman, nema að rífa og skemma. Við stóðum okkur frábærlega í að brjóta upp flísar, rífa upp dúka og taka niður skápa. Uppbyggingin var svo í höndum fagaðila, við erum góð í öðru,“ segir Björk og brosir.
„Að taka svona rými í gegn, frá A til Ö, umturnar stemningunni í húsinu. Þegar allt er tekið burt úr ákveðnu rými, hreinsað til og nýtt sett inn breytist andrúmsloftið mikið, líkt og húsið hafi fengið andlitslyftingu eða farið í gegnum bón- og þvottastöð en er þó sama gamla góða húsið. Ég hélt reyndar ekki að ég gæti haft þetta sterkar skoðanir á salerni, handlaug og blöndunartækjum en þegar maður hefur skoðað Burlingtontækin mun maður ekki vilja neitt annað.“
Fallegar og sérstakar flísar setja sterkan svip á herbergin. „Flísarnar frá Harðviðarvali fóru líka á hluta eldhúss og munu síðar fara á þriðju snyrtinguna til að tengja útlit hússins betur saman.“
SKÁPUNUM FÓRNAÐ
Björk segir umfang verkefnisins hafa verið stærra en hún taldi í upphafi. „Við vorum lengi að ákveða hvort við ættum að fórna skápunum í forstofunni og því sem nú er gestasnyrting. Af praktískum ástæðum hefði verið gott að hafa þá en við tókum ákvörðun um að minnka frekar við okkur dótið heldur en að fylla skápa með því. Afraksturinn er opnari og léttari
forstofa sem tekur vel á móti okkur og gestum okkar. Við gerðumst svo djörf að mála allt saman í dökkgráum lit, nánar tiltekið Silfurberg frá Slippfélaginu og erum alsæl með útkomuna. Þegar við fluttum inn var aðeins snyrting á neðstu hæðinni svo allir þurftu að nota hana. Það kom aldrei annað til greina í okkar huga en að bæta við fleiri snyrtingum og það eru allir dauðfegnir að þurfa ekki sífellt að hlaupa á milli hæða. Eftir að hafa búið með tveimur unglingum er stærsti kosturinn sá að nú kemst fólk á klósettið þegar náttúran kallar. Svo er líka kostur að hafa baðherbergið sem fjölskyldumeðlimir nota aðallega, svolítið prívat, gestkomandi nota þá frekar gestasnyrtinguna sem verður vonandi alltaf gljáfægð og fín! Fram undan er að útbúa þriðju snyrtinguna fyrir okkur tvö í risinu sem krafðist töluverðrar undirbúningsvinnu þegar kom að tilfærslum pípulagna. Nú skil ég spurninguna sem pípulagningameistarinn bar upp við okkur í upphafi framkvæmda: „Gerið þið ykkur grein fyrir því hvað þið eruð að fara út í?“ Svarið var, og er, klárlega „NEI“.
Á efri hæðinni er allt nýtt enda þurfti að útbúa snyrtingu þar frá grunni. Niðri héldu Björk og Karl baðkarinu en pússuðu það upp að innan og máluðu að utan í sama lit og veggina.
„Við spreyjuðum líka fæturna og settum ný blöndunartæki. Mér fannst baðkarið passa húsinu og þessu fallega Burlington-salerni og handlaug sem er í gömlum stíl. Það skemmtilegasta í ferlinu var sjálfur lokahnykkurinn; þegar hægt var að fara að tengja
þessi fallegu tæki og fínisera útlitið í lokin.“