Úrskurðarnefnd fjarskipta- og póstmála hefur fellt úr gildi ákvörðun Póst- og fjarskiptastofnunar (PFS) um brot Símans hf. gegn fjölmiðlalögum og þar með níu milljóna króna sekt sem lögð hafði verið á fyrirtækið.
Forsaga máls er sú að Sýn hf. (Vodafone) og Gagnaveita Reykjavíkur efh. (GR) kvörtuðu til PFS yfir meintu broti Símans og dótturfélagsins Mílu.
Meint brot fólst í því að þeir neytendur sem hafa viljað kaupa áskrift að ólínulegu sjónvarpsefni Símans, Sjónvarpi Símans Premium, hafa þurft að vera með myndlykil frá Símanum sökum þess að viðkomandi myndefni hefur síðan 1. október 2015 einungis verið dreift yfir svokallað IPTV-kerfi Símans og myndlykla Símans. Fyrir þann dag var einnig hægt að sjá ólínulegt myndefni Sjónvarps Símans í gegnum kerfi Vodafone.
Í ágúst 2018 kynnti Síminn til sögunnar svokallaða OTT-lausn, þ.e. dreifikerfi á sjónvarpi í gegnum internetið (streymisþjónustu) sem félagið kvað óháð fjarskiptanetum. Sýn, GR og Nova kvörtuðu til PFS og töldu umrædda lausn Símans ófullnægjandi og að hún losaði Símann ekki undan fyrrnefndu broti. Töldu félögin að framsetning, verðlagning og gæði OTT-lausnarinnar beindu enn viðskiptum viðskiptamanna að tengdu fjarskiptafyrirtæki.
Síminn hélt því hins vegar fram að umrædd OTT-lausn væri fullnægjandi lausn óháð fjarskiptaneti og leysti félagið undan broti gegn 5. mgr. 45. gr. fjölmiðlalaga og Míla tók undir málsstað Símans þess efnis.
Niðurstaða PFS var sú að með því að skilyrða OTT-lausn Símans við tiltekinn myndlykil sem væri seldur af fjarskiptahluta Símans hefði fjölmiðlaveita Símans enn verið að beina viðskiptum viðskiptamanna sinna að tengdu fjarskiptafyrirtæki.
Síminn kærði ákvörðunina til úrskurðarnefndar, sem felldi hana, sem fyrr segir, úr gildi. Í rökstuðningi úrskurðarnefndarinnar segir að óumdeilt sé að Síminn hafi þegar brugðist við ákvörðun PFS frá árinu 2018 og gert breytingar á þjónustu sinni.
„Til þess að unnt sé að fallast á niðurstöðu PFS í hinni kærðu ákvörðun, hefði þurft að liggja fyrir mun ítarlegri rökstuðningur fyrir því af hverju tiltekinn myndlykill sé talinn hluti fjarskiptaþjónustu kæranda og hvernig aðrar OTT lausnir séu frábrugðnar í tæknilegu tilliti. Telur úrskurðarnefndin hina kærðu ákvörðun þannig skorta viðhlítandi skýrleika og rökstuðning, en líkt og að framan er rakið verður að gera afar ríkar kröfur til þess þegar um er að ræða íþyngjandi stjórnvaldsákvarðanir sem jafnframt leiða til beitingar stjórnvaldssekta,“ segir í rökstuðningi nefndarinnar.